 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1979/5958
K: 1979/10992
T: 08.10.1979
DAVA : Taraflar arasındaki rücu tazminatı davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 136.038 liranın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara,, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerektir.
2 - Davalı Samsun Ağır Ceza Mahkemesince T.C.K. 448, 50 ve 59. maddeleri hükümleri gözönünde tutularak mahkum edilmiştir. Yani davalı kolluk görevini yaparken zaruretin tayin ettiği hududu tecavüz etmesi sebebi ile kusurlu bulunmuş ancak kusuru derecesine göre cezalandırılmıştır. Bu nedenle idarenin memuruna rücu ederken memurunun kusuru oranında rücu hakkı vardır. Bu yön düşünülmeden davalının davacı idarece ödenen tazminatın tümünden sorumlu tutulması bozmayı gerektirir.
3 - Davacı adam kullanan sıfatıyla üçüncü kişiye ödediği paranın haleflik esasınca rücuan tahsilini istediğine ve davalı önceki davada davaya dahil bulunmadığına göre kural olarak iadenin kapsamı; davacının mahkum olup ödediği para ile kendisi hakkında açılan davanın sonunda verilen hükmün kesinleşmesine kadar işleyecek faiz ve önceki davada hükmedilen avukatlık parası ve yargılama giderlerinden ibarettir. Kendi kusurlu davranışı ile işin icraya intikaline yol açan davacı, kendi savsaması nedeniyle yapılmış icra giderlerini ve hükmün kesinleşmesinden sonra geçen sürenin faizini isteyemez. Bu nedenlerle hükmün kesinleşmesinden sonraki döneme ilişkin faiz ve icra giderlerinin de davalıdan tahsiline karar verilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 ve 3. bentlerde gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 8.10.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.