 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1979/3449
K: 1979/7513
T: 06.06.1979
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı bu dava ile yediemin olarak kendisine teslim edilen koyunların muhafaza gideri olarak Mahkemece takdir olunan 6 aylık ücret toplamı, 12.000 TL.'nin davalıdan alınmasını istemiştir. Mahkemece yedi eminlik ücretinin kimin tarafından ödeneceği tesbit olunmadığından söz edilerek isteğin reddine karar verilmiştir.
Davalı (K.T.) tarafından mahkemeye müracaat olunarak (E.T.) ile müşterek, miras bırakanlarından intikal eden menkullerin yediemine teslimi ve gayrimenkullerin tedavüllerinin önlenmesine karar verilmesi istenmiş. Mahkemece 16.2.1976 günlü 14/5 sayılı karar ile murisden intikal eden menkullerin tedbir yolu ile yediemine teslimine ve yediemine ayda 2.000 lira ücret takdirine karar verilmiştir. Kararı infaza memur olan zabıt katibi (İ.G.) tarafından murise ait olduğu tesbit olunan 145 adet koyun yediemin davacı (M.T.)'a teslim edildiği anlaşılmıştır. İhtiyati tedbir kararını isteyen davalı Usulün 101. ve müteakip maddeleri gereğince teminat göstermeye ve ihtiyati tedbir kararı giderlerine katlanmaya mecburdur.
İhtiyati tedbir giderleri mahkeme masrafları arasında olup asıl davanın bitiminde haksız çıkacak tarafa yükletilecektir. ihtiyati tedbir kararında menkul malları muhafaza için yediemin olarak verilecek kişiye ayda 2.000 TL. verileceği, açıklandığına göre bir kararın alınmasına ve muhafaza işlemi yapılmasına neden olan davalının yediemine takdir edilen bu ücreti önceden ödemiş ve ödediği bu para için gerektiğinde tedbir kararı alınmasına sebebiyet verenlere müracaat etmesi gerekir. Mahkeme kararına dayanarak hizmet gören yedieminin kararda ücretin kim tarafından ödeneceğinin belirtilmediğinden söz edilerek bu hizmetin karşılıksız bırakılmasının düşünülmesi mümkün değildir. Bu hususlar gözetilmeksizin davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebeble BOZULMASINA 6.6.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.