DAVA : Taraflar arasındaki manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 10.000 lira manevi tazminatın faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve teselsilen alınarak davacıya ödenmesine ve ayrıca iş bu kararın binnetice (hüküm) kısmının ....... Gazetesi'nin 2. sayfasının Sözün Kısası başlıklı köşesinde 8 ve 9. sütunları kapsar biçimde aynı puntolarla yayınlanmasına ilişkin hükmün davalılar tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine işin duruşmaya bağlı olduğu anlaşılarak ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin kağıtlar üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre kararın manevi tazminat olarak 10.000 liranın ödetilmesine ilişkin bölümüne yöneltilen temyiz itirazlarının reddi gerektir.

2- BK'nun 49/2. maddesi hükmüne göre hakim manevi tazminat olarak bir para miktarının ödenmesi yerine veya onun yanıbaşında manevi tazminatın diğer bir nev'ine de karar verebilir. (Mesela; aleni tavzih, tarziye verme, tahkiri mutazammın isnadın kaldırılması, hükmün yayınlanması gibi). Dava dilekçesinde de kararın, aynı gazetenin, aynı sayfasında ve aynı puntolarla yayınlanmasına karar verilmesi istenilmiş ve mahkemece hüküm kısmının gazetenin ikinci sayfasının (sözün kısası) başlıklı köşesinde 8 ve 9. sütunları kapsar biçimde aynı puntolarla yayınlanmasına karar verilmiştir. Ancak, kararın yazılış biçiminden hüküm bölümünün tesbitinde kuşkuya düşülebileceği görülmektedir. Üç, sayfa tutan karar yazılırken birinci sayfanın başında (gereği düşünüldü) ve ikinci sayfanın başında (Binnetice) denilmekle yetinilmiş ve neresinin (hüküm bölümü) olduğu açıklanmamıştır. HUMK'nun 387. maddesi hükmüne göre; iki tarafın iddiaları ile incelenen maddi ve hukuki sorunların özetleri, gerekçe ve hatta kararın dayandığı kanun maddesi, hükmün kapsamına girmez. Hüküm, ancak kararın, iki tarafa yükletilen vazife ve bahşedilen hakları tayin ve tesbit eden kısmıdır. Esasen gazetede böyle bir yayın yapılmasına karar verilmesinden amaç, davaya konu olan önceki yayının haksızlığının hükmen sabit olduğunun okuyuculara duyurulmasıdır. O halde, kararın yayınlanmasına hükmedilen bölümü bu amacı gerçekleştirecek sınırlar içinde kalmalıdır. Buna ilaveten davacı için manevi tatmin duygusunu kısmen de olsun telafi edecek olan kararın yayınlanacak hüküm kısmının davaya konu olan yayının kapsadığı alanı aşmaması da hakkaniyet kuralları gereğidir. Şüphesiz ki manevi tazminatın şekil ve miktarını tayin hakime verilmiş bir takdir görevidir. Ancak takdir hakkının söz konusu olduğu hallerde hakimin hak ve nasafet kurallarına uygun olarak hüküm vermesi de MK'nun 4. maddesi gereğidir. Mahkemece bu yönler gözetilip gazetenin sözü edilen sayfasında yayınlanmasına karar verilen (hüküm kısmı)'nın karar yerinde açıkca ve sözü edilen esaslara göre sınırlı bir biçimde ve uygun bir nisbette tesbit edilmemiş olması usule aykırıdır ve kararın bu bölümü açıklanan nedenlerle bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın manevi tazminat olarak 10.000 liranın ödetilmesine ilişkin bölümünün birinci bendde gösterilen nedenle (ONANMASINA) ve onama harcının temyiz eden davalılara yükletilmesine 7.2.1980 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972