 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1979/1951
K: 1979/2099
T: 15.3.1979
743/m.305
DAVA VE KARAR : Naciye, kayyım Ali ile Ali Kutey arasındaki babalık, nafaka ve tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle Usul ve Kanun'a uygun olan hükmün ( ONANMASINA ),
2 - Evlenme vaadi gerçekleştiği ya da kadın küçük olduğu veya erkek nüfuzunu kötüye kullandığı ya da eylem suç teşkil ettiği takdirde, kadın yararına manevi tazminata hükmolunur ( M.K.'nun 305 ).
Olayda, evlenme vaadi, küçüklük ve nüfuzun kötüye kullanılması söz konusu olmadığı tartışmasızdır. Eylemin suç teşkil etmesi haline gelince metindeki suçtan amaç, cinsel ilişkide bulunulan kadına karşı bir suç işlenmiş olmasıdır. Nitekim kaynak İsviçre Kanunu'nun Türk Medeni Kanunu'nun 305. maddesinin karşılığı olan 318. maddesinde bu durum açıkça ifade edilmiş ve aynen "...babanın cinsel ilişkisi ile anaya karşı bir suç işlemiş olması halinde..." ana yararına manevi tazminat takdir edilebileceği belirtilmiş, böylece kanun koyucunun amacı açıklığa kavuşturulmuştur. Olayda davalı baba, çocuğun ana rahmine düştüğü sırada evli olup, davalı ile karı koca gibi yaşaması suç teşkil etmekte ise de ( TCK.441 ) bu eylem, anaya karşı işlenmiş bir suç niteliğinde değildir. Bu bakımdan manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken kanun hükmünün yorumunda yanlışa düşülerek kadın yararına manevi tazminata hükmedilmesi yanlıştır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple ( BOZULMASINA ) oybirliğiyle karar verildi.