 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1979/1739
K: 1979/2122
T: 15.03.1979
DAVA : Muzaffer ve ardakaşları ile Mehmet ve arkadaşları arasındaki genel kurulun iptali davasının bozmaya uyularak yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalılar tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Genel kurul derneğinin, en yetkili mercii olup,tüzüğünde belli edilen zamanlarda olanağan, yönetim ve denetleme kurallarının veya üyelerinden beşte birinin yazılı isteği üzerine de olağan üstü toplanır (MK. m. 57; 1630 sayılı Dernekler Kununu m. 18).
Genel kurulun toplantıya çağırılmasına ilişkin yetki, sınırlayıcı değildir. Onunu için tüzükte bu yetki, yönetim kutulunun çağırma hakkı saklı kalmak üzere başka organlara da verilebileceği gibi, olanağan üstü toplantıya çağırma isteğinde bulunacak üyelerin oranını da azaltabilir. Bilimsel görüşler ve Yargıtay uygulaması bu doğrultudadır (Prof. A. Egger, İsviçre Madenı Kanunu Şerhi, Kişinin Hukuku, 1948, Volf Çernis, cilt 1, kısım 2, Sh. 93; Prof. Hüseyin Cahit Oğuzoğlu, Şahsın Hukuku, 1963, Sh. 373; Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 29.11.1966 günlü 6476/6359 sayılı kararı).
Eskişehir Yol İş Sendikası Tüzüğünün 24. maddesinde, Sendikanın bağlı bulunduğu üst teşekkül yöneticilerinin de genel kurulu toplantıya çağırabileceği öngörülmüştür. Az önce belirtilen ilkeler karşısında tüzüğün bu hükmü geçerlidir. Bu bakımdan mahkemenin red gerekçesi yanlıştır. Öyle ise yapılacak iş, çağrının yetkili organ tarafından yapıldığının kabulü ile öteki iptal sebepleri hakkındaki delillerin incelenmesi ve sonucu usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 15.3.1979 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.