 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1979/1966
K: 1979/2049
T: 22.02.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davada; davacı, kadastro sırasında bir kısım yerinin davalı parseline katıldığını ileri sürmüş, düzeltilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddi gerektiğini bildirmiştir.
Mahkemece davanın reddine ilişkin hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı kendisine ait taşınmazın bir bölümünün kadastroca davalı parseline katılmak suretiyle tesbitinin yapıldığını ileri sürerek bu yanlışlığın düzeltilmesini istemiştir.
Mahkemece deliller yeteri kadar, sağlıklı olarak ve gerçekçi şekilde değerlendirilmeden, 10 m2 bir yer üzerine genellikle ev yapılması mümkün olmadığı düşünülmeden ve tesbitin paydaşlarından Ayşe'nin kadastro postası önündeki açıklaması esas tutulmak suretiyle yapıldığından bahis ile dava reddedilmiştir.
Tesbit tutanağında paydaşlardan Ayşe'nin tesbit sırasında hazır olduğu ve taraf taşınmazları arasıdaki ortak sınırı gösterdiği ve adı geçenin tarif ve iraesine dayanılarak tesbit yapıldığı hakkında bilgi yoktur. Ayrıca tutanak Ayşe'nin imzasını taşımaktadır. Hal böyle olunca tesbitin Ayşe'nin açıklamasına dayanılarak davanın reddedilmesi doğru değildir.
Mahkemece seçilen üç bilirkişi miktarlar arasında biraz fark dışında tesbitde yanlışlık olduğunu ve davacı taşınmazına dahil bir kısım yerin davalı taşımazında tesbit gördüğüne kesinlikle belirtmişlerdir.
Üç bilirkişiden biri (30), ikincisi (25), ve üçüncüsü (20) m2lik bir yanlışlığın varlığından söz etmişlerdir.
Bilirkişiler arasındaki tesbitteki yanlışlık konusunda bir uyuşmazlık yoktur. Bilirkişiler yanlış tesbit edilen sahanın yüzölçümünde anlaşamamışlardır. Hal böyle olunca mahkemenin hiç değilse en az miktar olan (20) m2 üzerinde üç bilirkişinin anlaştıkları gözönünde tutulmadan ve bu miktara hasren davanın kabulü zorunlu olduğu düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi yolsuzdur.
Hümün bu nedenle HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin harcın iadesine, 22.2.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.