 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1979/1256
K: 1979/1861
T: 20.06.1979
DAVA : Sahte evlenme akdi icra etmekten ve bu suretle hile ile kadın bulup ırza geçmekten sanıklar H.T. ve A.T. sahte evlenme akdi icra etmek suçuna iştirakten sanık M.U. nun yapılan yargılamaları sonunda TCK.nun 416/I, 418, 80, 342/2, 339 ve 59. maddeleri gereğince neticeden sanık H.T.nin 12 sene 12 ay 20 gün sanık A.T. nin 3 sene 4 ay 20 gün, sanık A.T. nin 3 sene 4 ay ve sanık M.U. nun 4 sene 2 ay ağır hapis cezalarıyle mahkumiyetlerine A.T. nin ırza geçmek suçundan beraatine dair Altındağ 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.10.1978 gün ve 1978/14 esas 1978/233 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil ile sanıklar tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş sanıklar yönünden temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılması talep edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle dava evrakı incelenip gereği görüşülmüş olduğundan aşağıdaki yazılı karar ittihaz olundu :
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 5.12.1977 gün ve 1977/2-3 sayılı kararı uyarınca ilk ve son soruşturma sırasında doğrudan veya talimatla sanığın sorgusunu yapan veya tanıkları dinleyen hakimin asıl davaya bakan mahkemeye katılmasında yasal bir engel bulunmadığı cihetle, tebliğnamedeki CMUK.nun 22. maddesinin ihlal edilmiş olduğundan bahisle hükmün sair cihetleri incelenmeksizin bozulmasını isteyen düşünceye iştirak edilmediğinden işin esasının incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü :
KARAR : Yapılan yargılamaya toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre, müdahilin yerinde görülmeyen temyiz itirazları ile sanık H.T. nin ırza geçme suçunun sübutuna ilişen temyiz itirazlarının reddiyle ırza geçme suçundan tesis olunan mahkumiyet hükmü ile sanık A.T.nin aynı suçtan beraatine ilişkin hükmün ONANMASINA
Evrakta sahtecilik suçuna ilişen incelemede :
Suçun oluşmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, Ancak :
Oluş ve kabule göre :
1 - Sahte olarak düzenlenen evrakın CMUK.nun 295. maddesinde konulmuş esaslar karşısında TCK.nun 339/2. maddesinde yazılı olduğu üzere, sahtelikleri ispat edilmedikçe mutebar olan evrak niteliğinde bulunmadığına göre sanık M.U hakkında TCK.nun 339. maddesinin I. fıkrası yerine 2. fıkrası ile hüküm kurulması,
2 - Sanık (H.T.) ve (A.T.) nin sübut bulan eylemlerinin sanık M.U. nun sahtecilik suçuna asli fail olarak iştirakten ibaret bulunulacağı düşünülmeden TCK.nun 342/2. maddesi ile hüküm kurulması
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanıkların temyiz itirazları ile müdafiilerinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 20.6.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.