 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1979/2146
K: 1979/2213
T: 07.11.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 6. Hukuk Hakimliğince görülerek öğrenim giderinden doğan alacağın tahsiline dair verilen hükmün temyizen incelenmesi davalılardan (M.G.) tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu; gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı idare vekili 14.9.1978 günlü dava dilekçesinde, davalılardan (M.G.)'nin davacı Bakanlık adına 1418 sayılı kanuna göre gönderildiği Amerika'da taahhüdünü ihlal ederek yurda dönmesi nedeniyle öğrenimi sırasında harcanan 32.439.74 liralık borcunu taksitlerle ödediğini, ancak taahhütname ile yüklendiği faizi ödemediğini ileri sürerek, 7.481.54 lira faiz borcunun mahkeme masrafı ve ücret vekaletle birlikte davalılara ödetilmesini istemiştir.
Davalılar karşılık dilekçelerinde, esas borcun 1973 yılından itibaren davacı Bakanlığa ödenmiş olması nedeniyle, 1803 sayılı af yasasının 10/F maddesi uyarınca faiz borcunun da affedilmiş olduğunu savunarak davanın reddi gerektiğini bildirmişlerdir.
Mahkemece, istem doğrultusunda faiz borcunun aynen davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmiştir.
Oysaki, Cumhuriyetin 50 inci yılı nedeniyle bazı suç ve cezaların affı hakkındaki 18.5.1974 gününde yürürlüğe giren 1803 sayılı yasanın 10. maddesinin (F) bendinde ise, (Bakanlıklar ve diğer kamu kuruluşlarından burs alarak tahsilini yapanlardan gerek talebeliği sırasında burs almaktan vazgeçenlerin, gerek tahsillerinin bitiminde mecburi hizmetlerini yerine getirmiyenlerin almış oldukları burs toplamı tutarını ödemeleri kaydiyle, yükümlü oldukları ve henüz ödenmemiş bulunan faiz ve diğer para cezalarının affedilmesi) ön görülmüştür.
Dava dilekçesinden, davalıların borcun aslini ödemiş oldukları anlaşıldığına ve ana borcun tümünün ödenmesi bir tarihle sınırlandırılmış olduğuna göre, yasa buyruğu uyarınca bu asıl burs borcunun fer'i niteliğinde olan faizinin de affı gerekmektedir. Bu nedenle, faiz hakkında açılan bu davanın reddine karar verilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Kararın yukarıda belirtilen nedenle temyiz eden davalı (M.G.) yararına BOZULMASINA,(...) 7.11.1979 gününde oybirliğiyle kararverildi.