 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1979/3198
K: 1979/5202
T: 06.11.1979
DAVA : Davacı (M.B.) vekili tarafından, davalı (E.M.A.) (İpar) aleyhine 21.7.1976 gününde verilen dilkçe ile ferağa icbar suretiyle tescil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.3.1977 günlü hükmün Yagrıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1- Davacı vekiline ilam 29.3.1979 günü tebliğ edildiğine göre 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 14.5.1979 günü verilen temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi gerekmiştir.
2- Beyoğlu 5. Noterliği'nce re'sen düzenlenen 2 Temmuz 1970 gün ve 12786 sayılı "satış vaadi ve hisse devri mukavelesi" ile (E.M.A.) çekişmeli taşınmazlardaki 1/4 paylarını birbuçuk milyon lira karşılığında (M.B.)'ye satış vaadinde bulunmuştur. (E.M.A.), sözleşmenin birinci maddesinde satış vaadinin yapıldığı tarihten itibaren bir yıl içerisinde birbuçuk milyon lirayı nakten ve defaten iade ettiğinde kayıtsız ve şartsız olarak her an bu satış vaadi taahhüdünden dönebilme hakkını mahfuz tutmuştur. Bu sözleşme, birinci maddesinde açıklanan koşullar muvacehesinde bir karz aktidir. Bu nedenle davacıya çekişmeli taşınmazlardaki (E.M.A.)'ya ait 1/4 payların mülkiyetinin kendisine verilmesini isteme hakkını sağlamaz. Zira BK'nun 18. maddesi uyarınca mevsuf muvazaa durumun varlığı halinde tarafların ciddi olarak istedikleri ve fakat başka bir muamele arkasında sakladıkları gizli akit geçerli olup tarafların gerçek idarelerine uymayan bir durum varmış gibi göstermek amacıyla yaptıkları muamele yani görünürki akit hükümsüzdür. Yani görünürdeki bu akit taraflar arasında hiçbir hüküm ve sonuç meydana getirmez.
Bu itibarla; davaya dayanak yapılan satış vaadi sözleşmesinin aslında karz akdi olduğu ve davcıya, (E.M.A.)'nın çekişmeli taşınmazlardaki paylarının mülkiyetinin kendi adına tescilini isteme hakkı sağlamadığı düşünülmeden davanın kabulü, usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle :
1- Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddine,
2- Davalı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 1.400 lira duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak mümeyyize ödenmesine, 6.11.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.