 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1979/967
K: 1979/1389
T: 22.03.1979
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, miras bırakanın vakıflar idaresinden kiraladığı dükkanda davalı ile ortak iş yaptıklarını, ölümle ortaklığın sona erdiğini, kendisinin idare ile ayrıca kira sözleşmesi yaptığını, buna rağmen davalının taşınmazı boşaltmadığını, ancak vakıflar idaresiyle birlikte açılan dava sonucu, dükkanın kendisine teslim edildiğini ileri sürerek davalının işfalinde kalan süredeki kar yoksunluğa tutarı ile avukatına ödediği vekalet ücreti ve vakıflara verdiği kira parasının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, bu taşınmaz için vakıflar idaresiyle kira sözleşmesi yaptığını, davacının ev kadını olup bu dükkanda çalışmasının söz konusu olmadığını savunmuştur. Mahkemece, davacı miras bırakanının ölümüyle ortaklığın sona erdiği ve 6570 sayılı Kanunun 13. maddesi uyarınca kira sözleşmesinin ortak davalıya geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, davalı aleyhine Gaziantep 1. Sulh Hukuk Mahkemesine açılan ve Vakıflar idaresinin müdahil olarak katıldığı dava sonunda, 23.11.1976 gün ve esas 1976/485, karar 1976/1146 sayılı ilamla davalının tahliyesine karar verilmiş ve bu hüküm Yargıtayca onanarak kesinleşmiştir. Kesin hüküm teşkil eden bu karar karşısında davalının kiracılık sıfatı söz konusu olamaz. Öte yandan kira sözleşmesi 6.1.1975 günü davacının miras bırakanı (S.Ö.) ile Vakıflar idaresi arasında yapılmış, miras bırakanın 29.4.1976 tarihinde ölümünden sonra davacı, mal sahibi Vakıflar idaresiyle 1.5.1976 günlü kira sözleşmesini de yapmıştır.
Bu sözleşmelerden ve tahliye kararından sonra, davalının Vakıflar idaresiyle yaptığı 28.2.1977 günlü sözleşme bir değer taşımaz. Bu nedenle işin esasına girilip sonucuna göre karar verilmek gerekir.
Mahkemece, bu yönler gözetilmeden yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 22.3.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.