 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1979/3621
K: 1979/4403
T: 17.09.1979
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, köy çobanı olan davalılara teslim edilen koyunlardan 5 adedini tehlikeli yerlerden geçirmek suretiyle düşerek ölümlerine neden olduklarını ileri sürerek bedelleri tutarı 5.500 liranın ödetilmesini istemiştir. Davalılar, hayvanların ölümüne kasden sebebiyet vermediklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tanık ve bilirkişi sözlerine dayanılarak, bu gibi durumlarda çobanların sorumlu tutulmadıkları nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir. Tanıkların sözlerine göre; olay yerinin hayvanlar için mutat yol olduğu, ancak bugüne kadar böyle bir olayın meydana gelmediği anlaşılmaktadır. Davacı ile davalılar arasında hizmet ilişkisi vardır.
Borçlar kanunu'nun 321. maddesi gereğince işçi, üzerine aldığı işi özenle yapmak zorundadır. Bile bile veya savsama ve dikkatsizlikle iş sahibine yaptığı zarardan sorumludur. Borçlar Kanunu'nun 98. maddesi hükmüne göre, her türlü kusurdan sorumlu olan borçlu, aynı Kanun'un 96. maddesi gereğince, ancak kusursuzluğunu kanıtlayarak kurtulabilir.
O halde, bugüne kadar böyle bir olayın meydana gelmemiş olması göz önünde tutularak, sıkışma ve düşme olayının meydana gelmesinde davalıların kusurlarının bulunup bulunmadığı, hizmetin özenle yapılması halinde dahi kaçınılmaz bir durumun mevcut olup olmadığı araştırılmak ve sonucuna göre karar verilmek gerekirken, yeterli olmayan bilirkişi ve tanık sözlerine dayanılarak yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması, usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, gösterilen nedenle BOZULMASINA, 17.9.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.