 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1979/99
K: 1979/134
T: 18.01.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 1. Sulh Hukuk Hakimliğince verilen 30.11.1978 tarih ve 613/1330 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili müşterek ve müteselsil borçlu ve kefil sıfatıyla davalının imzaladığı senette borçlu ödemediğinden borçlu ve kefil aleyhine takipte bulunulduğunu davalının takibe itiraz ettiğini ileri sürerek 2500 lira asıl alacak 750 lira geçikme faizi ve 750 lira cezai şartki toplam 4000 liranın icra inkar tazminatı ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
DAvalı vekili, bononun zamanaşımına uğramış olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece senet 14.11.1974 tarihinde düzenlenmiş ve emre muharrer senet niteliğinde bulunmuş ancak burçlulara ödemeleri için 13.3.1978 tarihinde başvurulmuş olmakla TTK.661. maddede yazılı 3 yıllık süre geçmiş ve bu senet kefil borçlu davalı yönünden zamanaşımına uğramıştır, gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
TTK.615 nci madesi gereğince kambiyo senetlerinde vade görüldüğünde, görüldükten muayyen bir müddet sonra, muayyen bir günde keşide gününden muayyen bir müddet sonra olmak üzere 4 çeşitli olup, dava konusu borçlarının senedinde olduğu gibi muhtelif vade tarihlerini ihtiva ettiği takdirde bono niteliğinde sayılamaz.
Bu bakımdan da zamanaşımını yönünden aynı kanunun 661. maddesinde yazılı 3 yıllık zamanaşımı süresinde tabi değildir. Taraflar arasındaki hukuki ilişki ödünç verme mahiyetinde bulunduğundan ve senede de bağlanmış olduğundan zamanşımı süresi B.K.135. maddesinde yazılı 10 yıllık süreye tabidir. Bu sürede taksit tarihlerine göre tahakkuk etmediğinden davaya bakılarak sonuca göre karar verilmesi gerekirken davanın reddi isabetsizdir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 18.1.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.