 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1979/5764
K: 1980/121
T: 17.01.1980
DAVA : Davacı vekili, sigortalısı TCDD. İşletmesine ait iki parça emtianın davalıya ait P. adlı gemi ile taşınırken ziya'ya uğraması sonucu sigortalısına ödediği 910.338,55 liranın davalıdan tahsili için yapılan icra takibine itiraz edildiği ileri sürerek itirazın iptali ile % 15 icra inkar tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, talebin haksız ve fahiş olduğunu ayrıcı konşimentonun 15. maddesi hükmüne göre taşıyanın sorumluluğu parça başına 100 İngiliz lirası ile sınırlandığını, savunarak reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanılan delillere ve alınan bilirkişi raporuna dayanılarak konşimentoda faturaya atıf yapılarak taşınan malın cinsi ve ağırlığı belirtilmişse de değeri açıklanmamış olduğundan taşınan malın gerçek değerinin taşıyanca bilinmediğinden olayda TTK.nun 1114. maddesi gereğince sınırlı sorumluluk esasına göre ve konşimentoda belirtilen parça başına 100 İngiliz lirası üzerinden Türk parası karşılığı 7.938 liranın % 10 faiz ve % 15 icra inkar tazminatı ile birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve konşimentoda kendisine atıf yapılan (proforma) fatura kat'i satıştan yani alım-satım akdinden evvel bir malın fiat ve evsafını göstermek üzere satıcı veya imalatçı işletme tarafından malı almak isteyen kimselere karşı sadece o tarihteki rayiç fiatı gösteren bir belge olup kesin olarak mal değerini göstermemesi bakımından böyle bir faturaya vaki atfın TTK.nun 1114. maddedeki malın yüklemeden önce (kıymetini) bildirme anlamına gelmeyeceğinden mahkemenin aynı şekilde daha önce taşıyıcıya bildirilmeyen kapalı kap ve ambalaj içindeki malları bir parça ve koli kabul etmesinde de kanuna aykırı bir cihet bulunmadığından temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmüne onanmasına ve 3000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine ve ödediği 1855 lira temyiz peşin harcından 15 lira maktu ilam harcının mahsubu ile artan 1840 liranın isteği halinde davacıya iadesine 17.1.1980 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.