 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1979/5531
K: 1979/5500
T: 03.12.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul As. 3. Ticaret Mahkemesince verilen 30.4.1979 tarih ve 707/191 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili şirkete 23.9.1970 tarih 52455-01-01 sayılı poliçe ve zeyilnameler ile kaplanteks örme sanayi ve Tic. A.Ş. adına sigortalanmış bulunan parlatma ve makas makinasının davalı işletmeye ait Zeytinburnu 2. nolu gümrük eşya ambarında 2-3. Ocak 1971 tarihinde meydana gelen yangın sonucu hasara uğradığını ekspertiz neticesi 273.197 liranın sigortalıya ödendiğini, davalıdan teslim aldığı malları sigortalıya salimen teslime mecbur olduğunu belirterek 273.197 liranın % 10 faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili savunmasında, davanın önce Zeytinburnu Asliye Hukuk Mahkemesine açıldığını bu mahkemenin görevsizlik kararı vermesi üzerine dosyanın İstanbul Ticaret Mahkemesine sevk edildiğini ancak davacının HUMK/da öngörülen 10 günlük süre içinde başvurusu olmadığından İstanbul 1. Ticaret Mahkemesince davanın reddedildiğini davanın bu kerre BK/137'nci maddesinde yazılı munzam müddetten istifade ile bu davayı açtığını oysa, BK/137. maddesi davanın selahiyetli mahkemede açılmamış olması nedeni ile reddi halinde yararlanılabilecek bir süre olduğunu, davacının munzam müddetten istifade edemiyeceğini, ardiyeci olarak müvekkilinin kusurunun bulunmadığını istenen tazminatın da fahiş olduğunu ileri sürmüştür.
Mahkemece, incelenen İstanbul 1. As. Ticaret Mahkemesi dosyası içeriğine ve davacının ödeme belgesine göre 257.620 liranın davalıdan 17.11.1978 tarihinden itibaren % 10 faizi ile tahsiline fazlaya ait talebin reddine karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının önce Zeytinburnu Asliye Hukuk Mahkemesine açtığı dava iş alanına yapılan itiraz nedeniyle sonradan İstanbul Asliye 1. Ticaret Mahkemesine tevdi edilmiş ise de, mezkür mahkeme HUMK.nun 193/3. maddesinde yazılı on günlük sürenin geçirilmiş bulunduğundan bahisle davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Mahkemece verilen bu karar niteliği itibariyle tamiri kabil bir noksanlık nedeniyle verilmiş bir red kararı olarak kabul edilebilir ve bu itibarla davacının B.K. 137. maddesindeki 60 günlük munzam süreden yararlanabileceği söylenebilir, isede bu munzam sürenin son karar tarihinden değil, tevdi kararını takip eden ve HUMK.nun 193. maddesi hükmüne göre işlemeye başlayan on günlük sürenin bittiği tarihten itibaren hesaplanması gerekir. Aksi halde davacının yeni bir dava açması lazım gelirken vereceği bir yenileme dilekçesi ile bu süreyi uzatmasına ve dolayısıyla B.K.nun 137. maddesi hükmünün amacından saptırılmasına sebebiyet verilmiş olur. Hal böyle iken munzam süreyi son karar tarihinden hesaplayıp yazılı olduğu şekilde hüküm tesis edilmesi doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 3.12.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.