 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1979/1153
K: 1979/1274
T: 14.03.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı (İstanbul 6. Sulh Hukuk Hakimliği)nce verilen 14.12.1978 tarih ve 1881/1564 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili şirkete sigortalı vasıtaya davalılardan Nadir'e Hüseyin idaresindeki vasıta ile Enver'e vasıta ile Enver'e ait ve Ankara Türk Anonim sigorta Şirketi'ne sigortalı vasıtaların tamamen usurlu biçimde çarpmaları sonunda 3815 lira hasar ika edildiğinden bahisle muafiyet tenzilinden sonra kalan 2815 liranın davalı sigorta limiti dahilinde kalmak koşuluyla müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar duruşmaya gelmediklerinden gıyaplarına karar verilmiş olup, herhangi bir savunmada da bulunmamışlardır.
Mahkemece, İTÜ. nden alınan bilirkişi raporu dayanak yapılarak, davalılardan Nadir'in % 60, Enver'in % 40 oranında kusurlu oldukları saptanmış davalı şirket limiti dahilinde sorumlu olmak koşuluyla 2815 liranın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davalı sigorta tarafından temyiz edilmiştir.
1 - Mümeyyiz davalı sigorta şirketinin maddi zarar nedeniyle sorumlu olacağı meblağ sigorta poliçesinde yazılı olduğu gibi kaza başına azami 2000 liradan ibaret olmasına karşın bu miktarı aşan zaradan da sorumlu tutulması doğru değildir.
2 - Davalı sigorta şirketi söz konusu poliçe ile üçüncü kişilerin uğrayacağı zarardan 200 liraya kadar olanı temin etmiş olmasına ve kusur derecesine göre indirim yapıldıktan sonra bakiye zarar miktarını 2000 liradan fazla olduğunu anlaşılmış olmasına göre bu miktara ilişkin temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda iki nolu bentte gösterilen nedenlerle mümeyyiz davalınınsair temyiz itirazlarının reddine hükmün bir nolu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 14.3.1979 tarihinde oybirilğiyle karar verildi.