 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1979/8348
K: 1980/612
T: 04.02.1980
DAVA : Davacı, iş kazasında yaralanan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuane ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davada uyuşmazlık, davalı sigortalının zararlandırıcı sosyal sigorta olayına etkili bulunan davranışının "bağışlanmaz kusur" niteliğinde sayılıp sayılmayacağı noktasında toplanmaktadır. "Bağışlanmaz kusur" deyimi, Sosyal Sigortalar Kanununa özgü bir kavramdır ve bu deyim, anılan Kanunun 111. maddesinin son fıkrasında tanımlanmıştır. Burada olduğu gibi, bir tanımlayıcı hükümle içeriği ve sınırları belirlenmiş bir kavramın bir başka şekilde anlaşılmasına yasaca cevaz yoktur. Daha açık bir anlatımla, bu olayda, davalı sigortalının sigorta olayına etkili bulunan davranışının "bağışlanmaz kusur" niteliğinde sayılabilmesi SSK.'nun 111. maddesinin son fıkrasındaki tanıma uymasına bağlıdır. Genelge kusur oranının yüksek oluşu, mutlak şeklide kusurun aynı zamanda "bağışlanmaz kusur" anlamına geleceğini de göstermez. Bu bakımdan, mahkemenin rücu davasında alınmış bilirkişi raporundaki % 70 kusur oranına dayanarak sigortalının "bağışlanmaz kusurun"unun varlığından hareketle sunuca gitmesi isabetli sayılamaz. Kaldı ki, bu raporun Kurumun işveren aleyhine açtığı, dolayısiyle davalı sigortalının taraf bulunmadığı bir davada alınmış olunmasından ötürü davalı için başlayıcı güç ve nitelikte olmadığı da açıktır. Mahkemece yapılacak iş, yukarıda açıklanan esaslar dairesinde ve SSK.'nun 111. maddesi hükümleri çevresinde gerekli bilirkişi incelemesi yaptırarak sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
O halde, davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 4.2.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.