DAVA : İş kazası sonucu ölen sigortalı işçilerin hak sahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 293.317,74 liradan 138.345 lirasının davalılardan (K.) ve (H.)'dan arta kalanın ise, diğer davalı işverenden müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalılardan şirket avukatınca istenilmesi üzerine, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : 1 - Müteselsil borçluluk kuralına dayanılarak açılan bir davada BK.'nun 51. maddesi hükmü gereğince borçlulardan herbiri borcun tamamından tek başına sorumlu bulunduğundan, borçlulardan birinin borcunun zamanaşımına uğramış olması alacak miktarına etkili değildir. Bu kurulanı tabii bir sonucu olarak, zamanaşımı def'inden ancak kendi borcu zamanaşımına uğramış olan borçlu yararlanabilir. Kendisi hakkındaki dava zamanaşımına uğramamış olan davalının davasının zamanaşımına uğramış bulunduğunu ileri sürerek bundan yararlanamaz.

Davalının yukarıda yazılı yöne ilişen temyiz itirazı ile toplanan deliller ve gösterilen gerekçelere göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair teyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddedilmiştir.

2 - Davanın yasal dayanağını teşkil eden 506 sayılı Kanunun 26. maddesine göre, kurumun rücu davaları haleflik (ardıllık) esasına dayanır. Bu durumda kurumun davalıdan isteyebileceği miktar, sigortalının hak sahiplerince işveren aleyhine açılmış olan davada her bir haksahibi için belirlenen yoksun kalınan destek kazancından, hisselerine düşen miktarı peşin sermaye değeri ile sınırlıdır. İşverenin, haksahiplerine ödediği miktar ile kuruma rücuan ödeyeceği miktarın toplamı bu sınırı aşamaz. Bu yönden, ölü sigortalı (A.)'nın haksahiplerince işveren aleyhine açılane davada, haksahiplerinin herbirinin yoksun kaldığı kazancın peşin sermaye değerleri açıkça belirlenmiştir. Haksahiplerinden (M.),(Y),(M),/(N)'in işbu kayıplarını -sırasıyla- 25.319,38 TL. 38.137,67 TL, 40739,90 TL; 43.002,27 TL olduğu görülmektedir. İşverenin sorumluluk sınırını bu miktarları aşamayacağı ve işverence anılanlara bir tazminat ödenmediğinden işbu rücu davasında işverenden ancak bu miktarların istenebileceği ortadadır.

Mahkemece bu maddi ve hukuki olgu gözetilmeksizin, haksahiplerinden yukarıda ismi geçenler için -sırasıyla- 35.786,86 TL; 41.508.08 TL; 42.342,13 TL; 57.621,28 TL.'na hükmedilerek işverenin sorumluluk sınırının aşılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde, davalı işverenin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.400 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.12.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972