 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1978/617
K: 1979/1343
T: 24.10.1979
DAVA : Taraflar arasındaki rücuan alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (Kartal İş Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 2.3.1976 gün ve 1975/113-1976/14 sayılı kararın incelenmesi davacı Sosyal Sigortalar Kurumu'nun vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 13 Hukuk Dairesi'nin 20.12.1976 gün ve 3979-8666 sayılı ilamiyle, (Sigortalı işçi dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu hem kendisinin ve hem de motosikletinde taşıdığı başka bir kimsenin yaralanmasına sebebiyet vermiştir. 506 sayılı Yasanın 110. maddesine göre, sigortalı geçici işgöremezlik ve sürekli işgöremezlik gelirinden yararlanamaz. Sadece sağlık yardımlarından yararlanabilir) gerekçesiyle bozularak dosyanın yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 506 sayılı Kanunun 110. maddesine göre, kasdi veya suç sayılır, bir hareketi yüzünden iş kazasına uğrayan, meslek hastalığına tutulan veya hastalanan sigortalıya geçici iş görmezlik ödeneği ve sürekli iş göremezlik geliri verilemez.
Maddede sözü edilen "suç sayılan eylem" taksirli suçlarıda kapsar.
Ancak bir işçinin % 100 oranında kusurlu olduğu fiilini aynı şekilde değerlendirmek hak ve nesafet duygusu ile bağdaşmaz. Nitekim 16.7.1964 tarih ve 501 sayılı Kanunla getirilen kurala göre taksirli suçlarda kusur oranına göre suçluya verilecek cezanın 1/8 ine kadar indirilebileceği öngörülmüştür.
Olayda işçi kullandığı motosikleti ile başka ir araçla çarpışmış ve yaralanmıştır. Kendisininde bir oran dahilinde kusuru vardır.
O halde uygun neden sonuç bağı ve kusur oranı gözönünde bulundurularak geçici iş görmezlik ödeneği ve sürekli işgörmezlik gelirinin taktiri amaca uygun düşecektir.
Tarafların iddia ve savunmalarına ve yukarda yazılı nedenlere göre direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddiyle direnme kararının yukarda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, ve 45.00 kuruş onama harcının temyiz edenden alınmasına 24.10.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.