DAVA: Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Eskişehir Asliye 2. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 9.6.1976 gün ve 199-276 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine,

"... Genel Kurul bozma kararında Daire kararı benimsemiş olmakla beraber (Destekten yoksun kalma nedeniyle tazminat isteyenlerin maddi durumları ne derece iyi olursa olsun bir gün zarurete düşmeyeceklerini ve ölenin yardımına muhtaç olmayacaklarını önceden kestirmek ve bu konuda kesin yargıya varmak mümkün değildir, denmiş olduğu halde mahkemece peşin yargıyla davanın reddinde isabet görülmemiştir.) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

KARAR: Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Hukuk Genel Kurulu'nun 17.11.1973 gün ve 504-895 sayılı ilamında "Destekten yoksun kalma nedeniyle tazminat isteyenlerin maddi durumları ne derece iyi durumda bulunursa bulunsun bir gün zarurete düşüp düşmeyecekleri ve ölenin maddi yardımına muhtaç olup olmayacaklarını önceden kestirmek ve bu konuda kesin yargıya varmak mümkün değildir. Destekten yoksun kaldıkları iddia edenlerin ileride ölenin maddi desteğine muhtaç olabileceklerinin kabulü hayatın olağan akışına bazen uygun düşebilir" denildikten sonra, mahkemece davacıların ilerde bakım ve ihtiyacına düşüp düşmeyecekleri ve ölen çocuğun da onlara bakacak duruma gelip gelmeyeceği konusunda tanık dinlenilmesi ve gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılması hususu belirtilmiştir.

Mahkemece dinlenen tanıklardan N.E., çocuğun ölümü ile davacıların maddi bakımdan da kayıpları olduğunu bakım ihtiyacına düşebileceklerini söylemiş, tanık N.A. ve A.O. da , davacıların ilerde bakım ihtiyacına düşeceklerinin muhakkak olduğunu bildirmiş diğer tanık T.O. da, "ana baba yalnız manevi bakımdan değil, aynı zamanda maddi bakımdan da çok şeyler kaybetmişlerdir' demek suretiyle davacıların ilerde bakım ihtiyacına düşebileceklerini bildirmiş bulunmaktadırlar. Buna rağmen mahkemece, bilirkişinin tarafların mal varlıklarına göre ileri sürdüğü mütalaaya dayanarak maddi tazminat isteğinin reddine karar verilmesi Hukuk Genel Kurulunun yukarıda anılan bozma ilamının içeriğine ve tanık sözleriyle dosya münderecatına aykırı düşmektedir.

Noksan değerlendirme ve inceleme ile verilen direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz itirazının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarda gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA 11.12.1980 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972