 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1978/1116
K: 1980/2202
T: 01.10.1980
DAVA : Taraflar arasındaki Alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Denizli Asliye 2. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 22.12.1976 gün ve 427-766 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 10.1.1978 gün ve 5184 - 68 sayılı ilamı: (... Davacı, dava dilekçesinde yazılı belgeye dayanmış ve 13.11.1974 günlü oturumda bu belgeyi ibraz etmiştir. Davalı belge altındaki imzanın kendisine ait olduğunu kabul ederek belgenin davacı ile ilgisi bulunmadığını, 19.000 liranın davacıdan 12500 liranında kendi borçlusu 3. kişiden alındığını beyan etmiştir. Sözü edilen belgede 12.500 lira ile 19.000 liranın kaparo olarak alındığı açıkça yazılıdır. Bu durumda davalının 12.500 liranın davacıdan alınmayıp kendi borçlusundan alacağına mahsuben alındığını kanuni delillerle ispat etmesi gerekir. usulün 290. maddesi hükmü gereğince yazılı belgeye karşı tanık dinlenemez.
Bu itibarla tanık sözleri esas alınarak karar verilemez. Belgede 12.500 liranın alındığı yazılı olduğuna ve davalı savunmasını kanuni delillerle ispat edemediğine göre, bu bölüm isteğinde hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların iddia ve savunmalarına, dosyadaki kağıtlara bozma kararında gösterilen gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA 1.10.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.