 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1978/1111
K: 1980/2641
T: 10.12.1980
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 1 Asliye 5. Ticaret Mahkemesince davanın reddine dair verilen 28.12.1977 gün ve 239-622 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 14.4.1978 gün ve 450-793 sayılı ilamı: "..1 - Eser sözleşmesinde, yüklenicinin bozukluklara karşı sağlama (ayıplara karşı tekeffül) borcu vardır. Yüklenici, yapımını üslendiği şeyde kullandığı gerecin iyi cinsten olmasından dolayı iş sahibine karşı sorumludur. Satıcı gibi yükümlüdür.
2 - Bilirkişi Prof. Y. Mühendis Turhan Arıtan'ın asıl 12.11.1975 ve ek 17.8.1976 günlü raporlarında dava konusu vincin terkedilmeden evvelki durumu ile 18.11.1971 tarihli belgedeki vasıfalara genellikle uygun bulunduğu, ancak döndürme ve yürüme düzenleri bakımından da kusursuz bulunması, arızaların.. vincin tamamına nazaran % 25 oranında bir değer teşkil ettiği bildirilmiştir. Bilirkişi Nevzat Kınay ise 24.2.1977 günlü raporunda vincin ıslahının 11.800 lirayı gerektirdiğini ifade etmiştir. B.K. 360/2. maddesince, yapılan işin bozuk (ayıplı) olması onun kullanmasına ve işin kabulüne mani değilse iş sahibi, işin ıslahı büyük bir masrafı gerektirmiyorsa müteahhidi tamire mecbur edebilir. Bu hususta yüklenicinin kusuru varsa iş sahibi zarar ve ziyan da isteyebilir.
3 - 248,000 liranın ayrıntıları dava dilekçesinde yazılı ise de istenen 100.000 liranın hangi kalemlerden oluştuğu davacı vekiline açıklattırılmalı, ayıplı işin kıymetinin noksanı oranında fiyatı tenzil edilmeli ve şartları mevcutsa iş sahibinin zarar ve ziyan isteyebileceği de gözönünde tutularak varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar vermek gerekirken "herhangi bir itirazda bulunmadan dava konusu vinci teslim almış" olduğundan söz edilerek davanın reddi usul ve kanuna aykırıdır." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davalı yüklenicinin imal ettiği vincin davacı tarafa 2.2.1973 günü teslim edildiği davacının bu vinci bir kamyonun arkasına takarak asfalt yolda götürdüğü sırada, arka dingili ile cont rulmanını tesbit eden porya'nın ucu pik olması nedeniyle kırıldığı, dosya münderecatı ve bilirkişi raporundan anlaşılmaktadır. Porya'nın bu kusurlu durumunun, usulü veçhile muayenesinde anlaşılır durumda olduğu kabul edilemez. Olayda gizli ayıbın bulunduğu kuşkusuzdur. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki kağıtlara, dayandığı gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı BOZULMALIDIR.
SONUÇ : Davacı temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.12.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.