 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1978/16396
K: 1978/453
T: 04.12.1978
DAVA : Oluşa, dosyaya ve delillere göre: Olay gecesi ileri derecede sarhoş olan maktulün kahveye gelerek saldırgan bir şekilde uluorta küfür etmeye ve etrafı rahatsız etmeye başladğı, sanık Şaban'ın küfür etmemesi yolunda kendisini uyarması üzerine bu defa Şaban'a yönelerek ona küfür ettiği ve masasına yumrak vurduğu, tarafların ayırt edildiği, Şaban'ın kahveden çıkıp gittiği, maktulün de kahve önüne çıkarılıp teskin edilmeye çalışıldığı, biraz sonra Şaban'ın o civardan geçtiğini gören maktulün yine küfür ederek onun üzerine yürdüğü ve tartışmaya başladığı, tesadüfen olay yerinde bulunan sanık Hüseyin Özer'in oğu Şaban'ı alarak eve gitmek üzere olay yerinden uzaklaştığı, orada bulunanların maktulü ablasının evine koydukları, ancak maktulün evden aldığı bir bıçakla sanıkların arkalarından gittiği, onlara yaklaştığında elindeki bıçakla sanıklara saldırdığı, sanık Hüseyin'in, maktulün elinden bıçağını aldığı, bu sırada sanık Şaban'ın olay yerindeki bir çiftten aldığı kazık sopasını maktulün başına vurarak onu yere düşürdüğü, yere düşen maktulün kalkmasına fırsat vermeden aynı şekilde başına ikinci defa vurarak böylece maktulü öldürdüğü anlaşılmaktadır.
Olayın bu oluş biçiminden de açıkça görüldüğü gibi, ileri derecede sarhoş olan maktulün, kahvede uluorta küfürlerle başlayan saldırganlığı sanık Şaban'ın küfür etmemesi yolunda kendisini ikazı üzerine bu defa Şaban'a yönelmiş, giderek büyük boyutlara ulaşmış ve sonunda silahlı saldırıya dönüşmüştür. Maktulün tevali eden bu haksız hareketleri, kül halinde ele alındığında, sanıklar lehine ağır ve haksız tahrikin kabulünde yasal zorunluluk bulunmaktadır.
Bu itibarla, usul ve yasaya aykırı görülen direnme hükmünün bozulmasına, işbu bozmanın CMUK.nun 325. maddesi uyarınca hükmü temyiz etmemiş, bulunan sanık Hüseyin Özer'e de sirayetine karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak direnme hükmünün BOZULMASINA ve bozmanın CMUK.nun 325. maddesi uyarınca hükmü temyiz etmeyen sanık Hüseyin Özer'e de sirayetine oybirliği ile 4.12.1978 tarihinde karar verildi.