DAVA : 6085 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Ali'nin hükümlülüğüne dair (Eyüp 2. Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 14.11.1977 gün ve 1012/824 sayılı hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 9.3.1978 gün ve 167/260 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 10.4.1978 gün ve 7/21657 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 6085 sayılı Yasaya aykırı davranıştan sanık Ali'nin sabit görülen eylemine uyan anılan Yasanın 24. maddesi delaletiyle 58/B maddesi uyarınca takdiren 1000 lira hafif para cezası ve işin icabına göre mahkemece takdir kılınan duruma binaen takdiren bir ay hafif hapsine ilişkin hükmü, özel daire (Sanığın profesyonel ehliyet ile kamyon kullandığı anlaşılmasına göre, bu hususun sanık lehine takdiri azaltıcı sebep olup olmadığının tartışmasız bırakılması suretiyle hüküm tesisi....) isabetsizliğinden bozmuş, yerel mahkeme ise bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükmüde direnmeye karar vermiştir.

Dosyaya oluşa ve delillere göre : Profesyonel ehliyetnameli şoför olan sanığın olay günü kamyon kullandığı anlaşılmaktadır.

Mahkeme ilk kararında TCK.nun 59. maddesinin neden uygulanmadığı yolunda hiç bir gerekçe göstermemiş; bozmadan sonra direnme kararında takdiri tahfif sebebinin uygulanmasının tamamen mahkemenin takdirine bırakılmış bir keyfiyet olduğunu, duruşmayı idare eden hakimin olayı yakından görüp canlandırdığı ve cereyan tarzına da vakıf olduğu cihetle bu işte TCK.nun 59. maddesinin uygulanmasını gerektirir bir durum olmadığından uygulanması yönüne gidilmediğini ve karar yerinde bunun yazılmasına da lüzum görülmediğini, ayrıca polis yazısında bildirildiği gibi kamyonun ruhsatının bulunmaması hususunda da mahkemece hafifletici sebebin uygulamasını engeller nitelikte kabul edildiğini ileri sürmüştür.

Kuşkusuz hakim, yasal kurallara çatışmamak kaydiyle 59. maddeyi uygulamakta serbesttir. İşlenen ve suç teşkil eden bir eyleme ceza tertip edilirken TCK.nun 59. maddesinin uygulanabilmesi için yasa herhangi bir kural getirmemiştir. Bu maddenin hangi hallerde uygulanıp hangi hallerde uygulanmayacağının bir bir saptanmasına olanak yoktur. Bu konu tamamen hakimin takdirine bırakılmış olup adalet hissinin tatmini bakımından nazara alınması gereklidir.

Ancak, olayımızda profesyonel ehliyetli sanığın ağır vasıta ehliyeti ile kullanılması gereken kamyon kullanma eyleminden ilgili yasada öngörülen cezanın takdiren azami haddi ile ceza tayin edilmiştir. Hiç ehliyeti olmayan bir kimsenin aynı suçu işlemesi halinde tayin olunacak cezada bundan farklı olmayacaktır. Profesyonel ehliyetli olanların, ağır vasıta kullanmalarında; hiç ehliyeti olmayanlara nazaran bir fark kabul etmemek hak ve nesafet kurallarına uygun değildir. Olay sırasında kamyonun ruhsatnamesinin bulunmaması 6085 sayılı Yasada müeyyide altına alınmış ayrı bir eylemdir.

Bu itibarla özel daire kararı yerinde olup uyulmak gerekirken yazılı düşüncelerle önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden, direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

Çoğunluk görüşüne katılmayan bir üye, mahkeme kararındaki düşünceyi benimseyerek direnme hükmünün onanması gerektiği yolunda oy kullanmıştır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki isteme uygun olarak, direnme hükmünün BOZULMASINA, 8.5.1978 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972