 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1978/7740
K: 1978/13623
T: 17.10.1978
DAVA: Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesi davasının ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Dava, hizmet sözleşmesinin haksız olarak feshi nedeniyle ihbar ve kıdem tazminatı isteğine ilişkindir.
İstek mahkemece reddedilmiş hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İşyerinde kalıp işçisi olarak çalışan davacının çalıştığı yerdeki çöpler arasında temiz üstüpü sağlam masura ve makine parçaları çıkması nedeniyle 8.9.1976 tarihinde bir günlük yevmiye kesilmesi, sigara içilmesinin yasaklandığı yemekhanede sigara içmesi ve duruma müdahale eden fabrika idare müdürüne saygısız davranışlarda bulunmasından dolayı 6.4.1977 tarihinde ihtar cezasıyla cezalandırıldığı ve son olarak da 27.8.1977 tarihinde çalışma saati içerisinde işyerinde uyuduğu için tüm bu sebeplere dayanılarak işverence hizmet sözleşmesinin feshedildiği savunulmuş ve bu durum davalı tarafça ibraz olunan belgelerle delillendirilmek istenmiş ise de; işyerinde işçilerin genellikle sigaralarını yemekten sonra aynı yerde içtikleri bilahare sigara içilmesine tahsis edilen yerin iki kişinin dahi birlikte sigara içmesine müsait olmayacak derecede küçük bir kulübeden ibaret bulunduğu ve kapısı üzerine bir kişiden fazla giremeyeceğinin yazılı olduğu hatta bu yerin davacının hizmet sözleşmesinin feshinden sonra tesis edildiği mübraz belgelerden bazılarındaki sözleşmenin feshinden sonra düzenlendiği bazı tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. İşverence bir yevmiye kesimi cezasıyla cezalandırılmış olmasına rağmen kullanılmamış üstüpü ve sağlam masuraların 3 vardiye halinde çalışılan işyerinde çöpler arasında davacı tarafından atıldığı hususu hiç bir şekilde kanıtlanamamıştır. Ayrıca davacını çalıştığı yerdeki işin niteliğine göre işini bitiren işçinin iş saati içerisinde istirahat etmesinin de mümkün bulunduğu yine tanıklarca ifade edilmektedir.
Kaldı ki, davacı önceki fiilinden dolayı yevmiye kesilmesi ve ihtar cezasıyla cezalandırılmıştır. Artık bu eylemlere binaen fesih nedeni olarak dayanılamıyacağı gibi son eylemde içtima ettirilmesi de mümkün değildir.
Davacının iş sırasında pek az bir işi kalmış olması nedeniyle istirahat etmek için çekildiği yerde uyumuş olması da başlı başına toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre sözleşmenin feshini gerektirecek nitelikte değildir.
Bu itibarla; hizmet sözleşmesinin haklı bir nedene dayanılarak feshedildiği kabul edilemez.
Aksine düşünce ve yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi yasaya ve toplu iş sözleşmesi hükümlerine aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan sebeplerle davacı yararına (BOZULMASINA) davacı yararına takdir edilen 1400 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.