 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1978/15840
K: 1978/16213
T: 25.12.1978
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı Belediye Başkanlığı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, dava dilekçesinde iş aktinin haksız olarak feshedildiğinden Toplu İş Sözleşmesi gereğince bir yıllık ücret tutarında tazminat istemiştir.
Mahkeme, bu isteği de hüküm altına almıştır.
Gerçekten, işyeri düzeyindeki toplu iş sözleşmesinin 36. maddesinde işçinin iş aktinin disiplin kurulu kararı olmadan işverence feshi kötüniyetli fesh sayılmış ve bu gibi hallerde işçiye toplu sözleşme ve iş mevzuatından doğan haller dışında ayrıca bir yıllık ücret tutarında bir tazminat ödeneceği öngörülmüştür.
Ancak, objektif iyiniyet veya aksi kötüniyet kuralları, insanlar arasındaki ilişkilerde yasa, tüzük, yönetmelik ve hatta örf ve adet hukuku gibi düzenlemeler dışında sosyal ve kültürel ilerleme süreci içinde ahlak, dürüstlük gibi esaslardan esinlenerek toplumun diğer yargısı ile oluşan kurallardır. Bu nedenle olayın özel oluşumu ve yanları itibariyle genel değer yargıya göre iyiniyet kurallarına uygun düşen bir fiil ve davranış bir düzenleme ile kötüniyet kuralı olarak ortaya konulamıyacağı gibi aksi de olamaz.
Nitekim İş Yasasının 13/C 3. fıkrasında; işçinin sendikaya üye olması şikayete başvurması gibi sebeplerle işinden çıkarılması diye bazı örnekler verilmiştir. Onun için genel diğer yargıya göre kötüniyet sayılabilecek somut olay olarak ortaya konulup kanıtlanmadıkça sadece ve sadece disiplin kurulu kararı olmadan ve fakat haklı nedenlere dayanan bir fesih kötüniyet sayılamaz.
Bu nedenle davacının anılan toplu iş sözleşmesinin 36. maddesinde kabul edilen disiplin kuruluna başvurulmadan çıkarılmasının kötüniyet sayılması doğru değildir.
Davada objektif kötüniyeti gösteren somut bir olay kanıtlanmadığına göre mahkemenin kötüniyet tazminatına hükmetmesi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1400 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 25.12.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.