 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1978/13055
K: 1978/12900
T: 25.10.1978
DAVA: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatıyla asgari ücret farkının, yıllık ücretli izin parasının, bayram, pazar ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesini karşı davacı ise kira, su ve elektrik parasının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, mukabil davanın açılmamış sayılmasına karar vermiş, esas davayı ise kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup görüşüldü:
KARAR: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile asgari ücret farkı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve yıllık ücreli izin parası istemiştir.
Davalılar, davacının bütün mesaisini kendi apartmanlarına hasretmediğini, başka konutlarda da kapıcılık yaptığını ileri sürerek davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkeme, istekleri hüküm altına almıştır.
1- Gerçekten 1475 sayılı İş Kanununun 5/c maddesine göre, kaloriferli konut kapıcıları ile çalışmasına aynı işverene veya aynı konuta hasreten konut kapıcılarının bu kanun hükümlerinden yararlanması mümkün olup çalışmasını aynı işverene veya aynı konuta hasretmeyen kalorifersiz konut kapıcılarının İş Kanunu hükümlerinden yararlanması mümkün değildir
Davacının kapıcılık yaptığı davalılara ait konutun kalorifersiz olduğu uyuşmazlık konusu olmamıştır. Diğer taraftan iş müfetişini düzenlediği tutanak ve raporda davacının başkalarına ait konut sakinlerinin de işlerini gördüğü belirtilmiştir. 1475 sayılı İş Kanununun 89/son maddesine göre, iş hayatını teftişe yetkili memurlar tarafından tutulan tutanaklar, aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir. Davacı bu tutanağın aksini kesin ve yeterli delillerle isbat edememiş olduğu gibi, davalı tanıklarından Mustafa davacının başka konutlarda kapıcılık yaptığını söylemiştir. Buna dair dosyada Dr. Mazhar imzalı bir belge de mevcuttur.
Şu durumda davacı aynı zamanda başka apartmanlarda çalıştığı süre için İş Kanunu hükümlerinden yararlanamaz.
Bu itibarla davacının bütün mesaisini davalılara hasrettiği süre ile başkalarının konutunda çalıştığı süreler tesbit edilip sonucuna göre bir karar vermek gerekir.
Mahkemenin böyle bir inceleme ve tesbit yapmadan istekleri hüküm altına almış olması yasaya aykırıdır.
Kabule göre de
2- Taraflar arasında özel bir anlaşma yoksa davalıların davacıdan oturduğu kapıcı dairesi için konut bedeli ile elektrik ve su parasının asgari ücretten makul ölçüler dahilinde mahsubunu istemeleri mümkündür. Bunun için mukabil dava açmaları da gerekmez.
Davalıların bu yoldaki isteklerinin rededdilmiş olması doğru değildir.
3- Konut kapıcıları 1248 sayılı Yasa ile 11.4.1970 tarihinden itibaren iş kanunu kapsamına alınmışlardır. Ondan önceki süre için iş kanunundan yararlanamayacakları dikkate alınmadan daha önceki sürenin hesaplara dahil edilmiş olması yanlıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın bir, iki ve üçüncü bentlerde gösterilen sebeplerden davalılar yararına (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 25.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.