Davacı seyyar görev tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü

Davacı, evvelce açılan alacak davasında saklı tutulmak suretiyle arta kalan seyyar görev (hizmet) tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme isteği kısmen hüküm altına almış, karar seyyar görev tazminatı odemelerinde Harcırah Kanununda gerekli değişiklik yapılıncaya kadar 7244 sayılı Kanun ile tesbit olunan aylık tutarlarının esas alınacağından söz edilerek davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.

1-Gerçekten; Yol-İş Federasyonu ile Karayolları Genel Müdürlüğü arasında bağıtlanan toplu iş sözleşmesinin 63/II. maddesinde belediye sınırları dışında belli bir görev sınırı içinde seyyar olarak hizmet gören işçilere; 6245 sayılı Yasanın 49. maddesi esasları uyarınca tazminat ödeneceği hükme bağlanmıştır.

Tis'de tazminatın ne şekilde ödeneceği tesbit edilmemiş olup, 6245 sayılı Yasanın 49. maddesine yollamada bulunmak suretiyle aynı durumda olan memurlar ile işçiler arasında eşitlik sağlanmak istenmiştir.

Harcırah Yasasının 49/2 maddesi, hizmetlilere ödenecek seyyar görev tazminatlarının hesabında ücrete en yakın aylık tutarının % 30'undan fazla olmamak üzere, ilgili bakanlık ile Maliye Bakanlığı arasında tesbit edilecek bir tazminatın ödeneceği öngörülmüş ise de; 1322 sayılı Genel Kadro Kanununun 7. maddesinde, "6245 sayılı Kanuna göre yapılacak harcırah ödemelerinde, Harcırah Kanununun gerekli değişiklik yapılıncaya kadar 7244 sayılı Kanun ile tesbit olunan aylık tutarlarının esas alınacağı belirtilmiş bulunmaktadır. Anılan 7244 sayılı Yasanın 1. maddesine göre en yüksek aylık tutarı 2000 liradır. Şu halde aylık tutarı 2000 liradan fazla olsa dahi işçilere ancak 2000 lira üzerinden seyyar görev tazminatı ödenebileceği ve dolayisiyle 2000 lirayı aşan aylık tutarlarının tazminat hesabında dikkate alınmıyacağı açıklanmıştır.

Nitekim sırasiyle 1974 ve 1975 yılı Bütçe Kanunlarının 32/F ve 47/G maddelerinde, "6245 sayılı Harcırah Kanununun 49. maddesine göre intibak edilen veya halen bulunulan dereceye tekabul eden 7244 sayılı Kanunun 1. maddesindeki aylık tutarlar esas alınır" hükmünü getirmekle, anılan madde uygulamasını sınırlandırmıştır. Buna göre, gündeliklerin % 30 una tekabul eden aylık ücret nazara alınarak ve 7244 sayılı Kanunun 1. maddesinde tavan olarak kabul edilen 2000 lirayı geçemeyecektir.

Bu durumda :.

Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilen 1976 senesi haricindeki isteklerin yukarıdaki esaslar dairesinde tesbit edilerek hüküm altına alınması gerekir.

2 - Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 4. maddesinin 2. fıkrasına göre, aynı avukat tarafından takip edilen ve ayrı ayrı emek ve gayret harcamasını gerektirmeyen aynı konudaki birden çok bu işlerin sayısı nazara alınarak tarifede yazılı miktarın onda bire kadar düşürülebileceğinin nazara alınmaması yanlıştır.

Sonuç : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebeplerden davalı yararına (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 24.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972