DAVA : Neşir yolu ile bir suçun işlenmesini aleni olarak tahrik etmekten ve cemiyetin muhtelif sınıflarını umumun emniyeti için tehlikeli bir tarzda kin ve adavete tahrik etmekten sanık Mehmet'in bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne dair (İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 07.07.1978 gün ve 1977/647 esas, 1978/159 karar sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle duruşmalı olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit olundu:

KARAR : 1- Yargıtay 9. Ceza Dairesi, Devlet Güvenlik Mahkemesi Yasası ile özel bir biçimde kurulmuş bir daire olmayıp "Yargıtay'daki işlerin çoğalması genel gerekçesine dayanılarak diğer yeni daireler gibi Yargıtay Yasası'nın 12. maddesi ile kurulmuş normal bir daire niteliği taşımasına, 22/2 maddesinin açı hükmüne dayanılarak bu daireye başka dairelerden iş aktarılmasına ve bu arada TCK'nun 142. maddesi kapsamına giren suçlara bakmakla görevlendirilmesine ilişen Yargıtay Başkanlar Kurulu'nun kararı kamu düzeni ile ilgili olup yetkili mercilerce değiştirilip kaldırılıncaya kadar uyulması zorunlu bulunmasına göre; dairemizin bu davaya bakamayacağı iddiası yerinde olmadığı gibi, anılan Başkanlar Kurulu Kararı'nın iptali isteğiyle başka bir dava dolayısıyla Danıştay'a açılan davanın ön mesele sayılıp beklenmesi isteği de yasaya uygun görülmediğinden reddine ve esastan temyiz incelemesi yapılmasına oybirliğiyle karar verilmiştir.

2- Esasa gelince :

Sanığın TCK'nun 312/1-2 ve 80. maddesine göre mahkumiyetini öngören 30.03.1976 günlü ilk hükmün bozulmasına ilişkin 17.06.1976 günlü ilamda; dava konusu "Kurtuluş" adlı kitaptan bazı bölümler üzerinde durularak bu sözlerle işçi sınıfı tahakkümünü zor yolu ile sağlamak ve hukuki nizamı topyekün yok etmek eylemlerinin açır propagandası yapıldığı kabul edilmiştir.

Bu propagandayı kapsayan dergilerin "Kurtuluş" adı altında bir kitapta toplanarak Türk Harfleri'yle yeniden basılmasında da sanığın propaganda kastıyla hareket ettiği belirtilmiştir. TCK'nun suç sayılan yayınları nakletme cürümlerine değinen 162. maddesinin de uygulama yeri olduğu belirtilerek sanığın eyleminin TCK'nun 142/1-6. maddesine uyduğu açıklanmış ve ceza miktarı bakımından kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla hüküm sanık aleyhine bozulmuştur.

Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda kurulan 07.07.1978 günlü son hükümle sanık TCK'nun 142/1-6 ve CMUK'nun 326. maddeleri uyarınca cezalandırılmıştır.

Bu kararında sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, duruşma sırasındaki sözlü ve yazılı savunmaların ışığı altında dosya ve konu yeniden incelenmiş ve aşağıdaki sonuca varılmıştır.

Kitaptaki yazılar ile sanığın önsözü ve dipnotları bütünüyle incelenip değerlendirildiğinde asıl kastının, Türkiye'deki sol akımların tarihini aydınlatmaktan ve bu alanda araştırma yapıp eser yazacak kişilere kaynak ve malzeme hazırlamaktan ibaret olduğu kanısına ulaşılmaktadır.

İlk bakışta, bazı yazıların bazı bölümlerinin, toplumun değişik sınıflarını kamunun güvenliği için tehlikeli bir tarzda kin ve adavete tahrik eylemek eylemini kapsayan TCK'nun 312. maddesine göre suç olabileceği; yahut sosyal bir sınıfın diğer sınıflar üzerinde egemenliğini kurmak ve benzeri davranışlarda bulunmak için yayın yolu ile propaganda yapmak cürmünü içeren 142/1-6. maddesine uyan bir suçun oluşabileceği izlenimi uyanmaktadır. Ancak bu izlenimin hükümlülüğe yetecek güçte kesin kanıtlara dayanması gerekecek bir hüküm için yeterli olamayacağı görülmüştür. Şu hale göre ne 312. maddede, ne de 142/1-6. maddede yer alan suçların oluşmadığı kanısa varılmıştır.

Kaldı ki, TCK'nun 162. maddesinin de olayda uygulama yeteneği tartışmaya elverişlidir. Çünkü 1919-1920 yıllarında bugünkü Türkiye Cumhuriyeti henüz kurulmamış iken Osmanlı Devleti'nin egemen olduğu bir ortamda yazılan yazıların yıllarca sonra yürürlüğe giren TCK'nun hükümlerince suç sayılması gerektiğinin kabulünde isabet düşünülememiştir. O tarihte Osmanlı yargı organlarınca suç sayılmayan yazıların bugünkü alfabemize çevrilen ve dil bakımından sadeleştirilen yeni metninde de suçluluk aranması yersiz bulunmuştur. Aksi görüşe dayanılarak maddenin geniş biçimde yorumlanıp uygulanmasının hak ve adalet ilkeleriyle bağdaştırılamayacağı kanısına arılmıştır. Bu durumda beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı biçimde hüküm kurulması;

SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanığın suç kastı bulunmadığına ve eyleminin suç teşkil etmediğine ilişkin temyiz itirazları yerinde bulunduğundan hükmün tebliğnamedeki isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine 20.12.1978 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dış kapağında Marks'ın resmi ile birlikte Arap Harfleri ile (Türkiye İşçi ve Çiftçi Partisi'nin organıdır) sözü yazılı (Kurtuluş) adlı kitap kül halinde incelendiği zaman, 1919-1920 yıllarında yayınlanmaya başlandığı, amacı işçi sınıfının diğer sosyal sınıflar üzerinde tahakkümünü sağlamak olduğunda kuşku duyulmadan yazıları topladığı açıkca görülmektedir. Kitapta birinci planda bu yazılara önem verilmiştir.

TCK.nun 162. maddesinin açık hükmüne göre kararın onanması oyundayım.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972