 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E: 1978/7029
K: 1978/8663
T: 11.10.1978
DAVA : Feyzullah ve müşterekleri vekilleri Avukat Atıf ile Kuyupınar Köyü Muhtarlığı Malmüdürlüğü, Nezi vereseleri, Miyase ve müterekleri vekilleri Avukat Ahmet aralarındaki tescil ve men'i müdahele davasına dair (Ilgaz Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 29.3.1978 gün ve 137/260 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliler mahkemece takdi edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, mümeyyiz davacların sair temyiz itirazları yerinde değil isede davalı durumunda bulunan ve duruşmada ölen Nezir mirasçılarının karşılıklı tescil isteğini kapsayan bir dava ve talebi olmadığına onların hisselerinin de tesciline karar verilmesi isabetsiz ve bu yönden temyiz edilmesinde davacı tarafın yararı bulunduğundan, bu itibarla yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 3000 kuruş peşin harcın istek halinde iadesine 11.10.1978 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Davacı Feyzullah ve arkadaşları, açtıkları dava ile murisleri Halit'ten intikal eden taşınmaza, hiç bir hakları bulunmıyan murislerinin kardeşi Nezir'in müdahalesinin önlenmesine ve taşınmazın kendi adlarına tesciline karar verilmesini istemiştir. Ortak muris Mehmet zamanından beri taşınmazın davacıların murisi Halit ile davalıların murisi Nezir zilyedliğinde olduğu sabit bulunduğundan, davacılar ve davalılar adına miras payları oranında tesçiline karar verilmiştir. Davalı Nezir'in bir isteği olmadan mirasçıları lehine tesçile karar verilmesi HUMK.nun 74. maddesine aykırı düşmekte ise de; davacıların temyizleri üzerine, kararı bu yönden bozmağa olanak yoktur. Zira, davacılar aleyhine olmak üzere Nezir mirasçılarına fazla pay verilmemiştir. Esasen böyle bir şey de iddia edilmemiştir. Bu bakımdan hukuki yararları bulunmıyan davacılara temyiz hakkı tanımak, HUMK.nun 427. maddesine aykırı düşer. Bu düşünceyle çoğunluk kararına karşıyım.