 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E: 1978/5898
K: 1978/6314
T: 23.10.1978
DAVA : Kaçakçılıktan sanık Abdülhamit hakkında yapılan duruşma sonunda, 1177 sayılı Kanun'un 8862-4; 1118 sayılı Kanun'un 2, 3 ve 1918 sayılı Kanun'un 25/3-son; 647 sayılı Kanun'un 4. maddeleri gereğince 3600 lira çevrili ve 50 lira tazmini ağır para ve 367,50 lira resmi muayyen cezalarıyla hükümlülüğüne, kaçak malların zoralımına dair (Reyhanlı Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 14.12.1976 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilerek dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın onama isteyen 22.09.1978 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Her ne kadar cumhuriyet savcılarının şahsi hak niteliğinde olan tazmini para cezalarını temyize hakları bulunmamakta ve TCK'nun 59. maddesinin uygulanmadığı hallerde tazmini nitelikteki para cezalarını ödemekte güçsüzlükleri tahakkuk eden sanıkların 1918 sayılı Yasa'nın 56. maddesine göre para cezasından çevrilecek hapis cezası miktarının infaz safhasında tesbiti mümkün olduğundan hükümde belirtilmesinde zorunluk yok ise de, sırf değer miktarına göre 1918 saylı Yasa'nın 25/son maddesiyle yapılan indirimin sadece hapis cezasına inhisar ettirilmesi, tazmini para cezasına teşmil edilmemesi ve tazmini para cezasını ödemekte güçsüzlüğü anlaşıldığı takdirde hapis cezasına tahvili hallerinde hükümde sanık aleyhine bir durum yaratacğından tebliğnamedeki onama düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Tayin edilen tazmini para cezasını ödemekte güçsüzlüğün tahakkuk ettiği takdirde 1918 sayılı Yasa'nın 56 ve 647 sayılı Yasa'nın 5/7. maddelerine göre çevrilecek hapis cezası miktarının kararda gösterilmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, üst Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz itirazları bu nedenle varit olduğundan hükmün (BOZULMASINA): 23.10.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.