 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1978/83
K: 1978/1557
T: 27.02.1978
DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca ortak giderlerden davalının payına düşen paranın tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda :
Ortak gider borcunun davalıdan tahsiline fazla talebin REDDİNE dair verilen yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde verilen dilekçelerle istenilmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava ısıtma ve diğer genel giderlerden davalının payına düşen miktarın tahsili istemine ilişkindir.
Davalı savunmasında müşterek olan kalorifer tesisatının kendisine ait bağımsız bölümleri yeter derecede ısıtmadığı, bu yüzden kendi bölümleri için ayrı bir ısıtma tesisatı yaptırmış olduğundan genel ısıtma giderlerinden katılamıyacağını ileri sürmüştür. Davalı ortak ısıtma tesisatının kendi katını yeteri derecede ısıtmadığına dair savunmasında haklı olabilir. Ancak bu mahzurun giderilmesi ve bunun için de gerekli tadilat ve tesisatın yapılması hususunda kat malikleri kuruluna başvurulması ve bu isteği kurulca kabul edilmediği takdirde 634 sayılı Kanun'un 33. maddesi gereğince hakimin müdahalesini istemesi icabeder. Hal böyleyken davacının bu kanuni yollara başvurmaksızın kendiliğinden ayrı bir tesisat yaptırması ve bu nedenle genel giderlerden payına düşen miktarı ödemekten çekinmesi veya bundan bir tenzilat yapılmasını istemesi sözü geçen kanunun 20. maddesinin son fıkrası hükümleri ile bağdaşamaz. Mahkemece bu cihetler gözetilmeden davalının yapmış olduğu tesisat nedeniyle genel giderlerden payına düşen miktardan tenzilat yapılması kanun hükümlerine aykırıdır. Nitekim daha evvelki dönemlere ait genel giderlerden dolayı Ankara 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde cereyan eden davada davalının bu yoldaki savunması kabule şayan görülmeyerek payına düşen miktarın aynen tahsiline karar verilmiş ve bu hükümde Yargıtay'ca onanarak kesinleşmiş olduğu evrak arasında bulunan sözü geçen dava konusu münderecatından anlaşılmaktadır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine ve davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.2.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.