 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1978/4145
K: 1978/3947
T: 09.11.1978
DAVA : Mahir'i 10 gün iş ve gücünden kalacak derecede silahla yaralamaktan ve Osman'ı da silahla yaralamağa tam derecede teşebbüsten sanık Hacı Arslan'ın bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ve dosyada miktarları yazılı manevi tazminat ile maktu ve nisbi vekalet ücretlerinin sanıktan alınarak müdahil Mahir'e verilmesine ilişkin Sungurlu Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 6.7.1978 gün ve 47/83 sayılı hükmün kendisinin yaralanmasına ait kısmının Yargıtay'ca incelenmesi müdahil Mahir tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle, incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri dışında bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
A) - Sanık ile mağdur-müdahil Mahir arasında husumet bulunduğu olay günü de karşılaştıklarında mağdur Mahir'in sanığa hakaret ettiği sanığın da bu hakaret üzerine av tüfeği ile 25-30 metre gibi müessir mesafeden ateş ederek mağduru boyun, burun karın, sırt bölgelerinden yaraladığı, mağdur Mahir'in yaralanmasına rağmen kaçmaya başladığı, sanığın buna rağmen kaçan mağduru kovaladığı ve ateşe devam ettiği hedefin mobil olması nedeniyle isabet ettiremediği, olay yerinde bulunanlardan bacısı Elif'in kardeşi sanığın önüne geçerek alıp onu tutup götürdüğü hükme dayanak yapılan tanık sözleri, doktor raporları münderecatı, Adli Tıp Meclisi mütalaası ve keşif ile anlaşılmış, sanığın öldürmeğe elverişli ve yeterli av tüfeği gibi ateşli silahı mağdurun hayati önemi haiz vücut bölgesini hedef alarak ateş etmesi öldürme kastını açıkça belirtmiş sonucun alınmaması, saçmaların nüfuz etmemesi gibi nisbi imkansızlıktan ve isabet etmemesi de hedefin mobil olmasından, icrai hareketlerine devam edememesi de önlenmesinden ileri gelmiş olmasına rağmen sanık hakkında yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle suçunun niteliğinde hataya düşülmesi,
B) - Sanık olayın nedeni olarak mağdurun kendisine hakaret etmiş olduğunu göstermesine ve bu savunmasının aksi de tarafsız tanıklar tarafından yalanlanmamış bulunmasına göre bu halin tahfife yol açabileceğinin düşünülmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama isteğinin reddiyle, hükmün gösterilen sebeplerden ötürü BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 9.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.