 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1978/7283
K: 1978/12532
T: 07.11.1978
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 29434 lira 50 kuruşun faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacılara ödenmesine ilişkin hükmün davalılardan (Z.T.) ve (Z.A.) avukatı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre davalı (Z.T.) ile (Z.A.) nın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazların reddi gerektir.
2 - Davacılar küçük çocuklarının ölümü ile sonuçlanan trafik olayının meydana gelmesinde kusurun şoför (S.)'da olduğunu bildirerek 30.000 TL. destekten yoksun kalma tazminatı istemişlerdir. Dava dilekçesindeki sözlerden olayın meydana gelmesinde ölen desteklerinin kusurlu olmadığının ileri sürüldüğü anlaşılmaktadır. Davacılar üstelik fazlaya ilişkin haklarını da mahfuz tutmamışlardır. Duruşma sırasında yapılan kusur incelemesi sonunda davalı şoför (S.)'nın 4/8 oranında kusurlu ve 4/8 kusurun da ölen destekte bulunduğu gerçekleşmiştir. O halde davacılar tarafından, davalı (S.)nın % 100 kusurlu olduğu ileri sürerek maddi tazminat istendiğine göre, 4/8 oranındaki indirimin dava edilenden yapılması gerekirken, bilirkişinin tesbit ettiği gerçek zarar tutarı üzerinden indirim yapılmak suretiyle isteğin aşılmış bulunması usulün 74. maddesine aykırıdır.
3 - Medeni Yasanın 152. maddesi hükmüne göre, kural olarak baba (M.) çocuğun infak ve iaşesini sağlamakla yükümlü bulunduğu için, çocuğun ölmesi yüzünden onun kazanç sağlıyacak, babasına eylemli olarak destek olabilecek duruma gelinceye kadar yapması gereken yetiştirme giderlerini tasarruf etmiş olur. Bu tasarruf oranında babanın mal varlığında bir artış meydana geleceğine göre, bu miktar giderin destekten yoksun kalma tazminatından indirilmesi lazımdır. Bu yönün gözönünde bulundurulduğu hususunda bilirkişi raporunda bir açıklamaya rastlanmamıştır. O halde, ölüm gününde 4 yaşında olan destek çocuğun müstahsil hale gelip babasına yardım edeceği güne kadar davacı babanın çocuğa yapacağı muhtemel yetiştirme giderlerinin tesbiti ile bu miktarın tazminattan indirilmesi gerekir. Mahkemece bu yön üzerinde durulup gerekli inceleme yaptırılmaksızın verilen karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 ve 3. bentlerde gösterilen nedenlerle davalı (Z.T.) ve (Z.A) yararına BOZULMASINA 7.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.