 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1978/7261
K: 1979/2898
T: 05.03.1979
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 187.000 liranın faiziyle birlikte davalı idareden alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalı idare avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu :
KARAR : Davacı davalı T.C. Ziraat bankasında genel Muhasebe Müdürü
olduğunu bu görevi ifa ettiği sırada ayrıca davalının bir iştiraki olan Başak Sigorta Anonim Şirketinin acenteliğini yapan bankanın sigorta işlerini de yürüttüğünü ileri sürerek, bu hizmet karşılığı gerçekleşmiş bulunan istihkaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı banka ise işin davacı tarafından görüldüğü ve fakat davacı hakkında 7244 sayılı yasa hükümlerinin uygulanması gerektiğini bu bakımdan 7244 sayılı yasa hükümlerini tesbit ettiği sınır dışında davacıya bir ödeme yapılamıyacağını ileri sürmüştür.O halde, bu davada davacının isteğinin nitelik ve kapsamının tesbitinde zorunluk vardır. Davalı banka 3202 sayılı yasa hükümlerince kurulmuş bulunan ve sermayesinin yüzde yüzü devlete ait olan muhtar bir devlet müessesidir. Davacı davalı Devlet müessesesinden ek olarak çalıştığı hizmetin karşılığını istemektedir. Oysa kamu yasalarının uygulanmasından doğan bir isteğin genel mahkemede dava konusu edilmesine imkan yoktur. Kaldıki bu davada 7244 sayılı yasanın uygulanması da söz konusudur. O halde bu nitelikteki bir davanın bakım ve çözüm yeri Anayasanın 114.ve 521 sayılı yasanın k30. maddesi hükmünce adanıştıydır. Bu durumda mahkemenin, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken taraflar arasındaki ilişkiyi gözetmeksizin görev itirazının reddine karar verip, işin esasını incelemiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ :Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma
nedenine göre davalının öteki temyiz itirazlarının şimdiden inclenmesine gerek bulunmadığına ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 5.3.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.