Taraflar arasındaki tezyidi bedel davası nedeniyle yapılan yargılama Sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı reddine ilişkin hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:

Mahkemenin de belirttiği gibi 6188 sayılı Yasa (12. maddesi dahil) 775 sayılı Yasanın 42. maddesi hükmü ile 30.7.1966 gününde yürürlükten kaldırılmıştır. Bu itibarla davada ileri sürülen müdeabihe göre bu davanın asliye hukuk mahkemesinde görülmesi doğrudur. Yerel mahkeme davayı 775 Sayılı Yasanın geçici 8. maddesinin atıfta bulunduğu 21. maddede öngörülen 15 günlük süre geçirildikten sonra açıldığından bahisle reddetmiş bulunmaktadır. Hüküm sadece davacı tarafından temyiz edildiğine göre, davada ileri sürülen isteğin 775 sayılı Yasa hükümlerince çözümlenip çözümlenemiyeceği konusu üzerinde durulmasına gerek görülmemiştir. Kaldı ki 775 sayılı Yasanın özellikle geçici 3. ve 8. maddeleri hükümlerince olayın anılan yasa hükümlerince çözümlenmesinde yasaya aykırılık da bulunmadığı anlaşılmaktadır. 0 halde, bu davada çözümlenmesi gereken sorun 15 günlük sürenin hangi tarihten itibaren başlayacağı hususu olmalıdır.

775 sayılı Yasanın 21. maddesinin (B) bendinin 2. fıkrasının son cümlesinde (Belediyelerce tesbit edilecek veya ettirilecek bedellere, tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde, umumi hükümler dahilinde hukuk mahkemelerine itiraz olunabileceği) yazılıdır. Dosya içinde bulunan Eskişehir Belediyesi Encümeni'nin 17.9. 1976 gün ve 7732 sayılı kararı incelendikte; davacının (bina dahil) taşınmazına 170.347,59 lira takdir edildiği anlaşılmaktadır. Davacı dava dilekçesinde bu değere itiraz etmektedir. Yukarıda anılan ve değere, ilişkin bulunan encümen kararı 21. 10. 1976 gününde davacıya tebliğ edilmiştir. Tebliğ belgesi incelendikte, bu tebligatın 7201 sayılı Yasanın 21. maddesi hükmünce yapıldığı görülmektedir. İşte bedel tesbitine ilişkin olan itirazın 21.10.1976 gününden başlamak üzere 15 gün içinde yapılması gerekir ki davacı da, 15 günlük süre dolmadan 31.1.1976 tarihinde bu davasını açmıştır. O halde davanın 15 günlük süre içinde açılmadığına ilişkin mahkemenin gerekçesi doğru değildir. Kaldı ki, mahkemenin kararında sözünü ettiği 9.8.1969 tarihi, kararda belirtildiği gibi değer takdir tarihi değildir. Bu tarih (Yapı izin kullanma kağıdı)nın düzenlendiği tarihtir. Ayrıca yine mahkemenin 24.5. 1969 olarak dayandığı tarih de, değer takdiri ile ilişkili olmayıp, davacının bahçesine fosseptik inşaası ile ilgili ve fen işleri müdürlüğünce verilen ruhsata ilişkindir.

O halde, mahkemece 15 günlük süreye başlangıç tarihi olarak kabul ettiği her iki tarih de yanlıştır. ve 775 sayılı Yasanın 21. maddesinin (B) bendinde öngörülen 15 günlük sürenin başlangıcına esas tutulamaz. Bütün bu yazılı nedenlerle süresinde açılan davanın esasının incelenmesi ve hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, davanın süre aşımından reddedilmiş olması bozmayı gerektirir.

Sonuç : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA) ve davacı yararına takdir edilen 1400 lira duruşma avukatlık parasının davalıya yükletilmesine ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 12.3. 1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972