 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1978/12579
K: 1978/14978
T: 28.12.1978
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : 6085 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 1. maddesine göre kamu idare ve kurumlarına ait ve bu arada askeri hizmete tahsis edilen motorlu taşıt, müteharrik makine ve lastik tekerlekli traktörler, kamu hizmetlerinin yerine getirilmesi sırasında ve görevle ilgili seyirleri halinde dahi karayolları üzerindeki hal ve hareketlerinde Karayolları Trafik Kanunu hükümlerine bağlıdırlar. Bu tür araçların tümü kamu görevi ile ilgili olarak karayollarında seyirleri sırasında da Trafik Kanununun ve bu kanuna ilişkin tüzük hükümlerinde öngörülen trafik kural ve gereklerine uymak zorundadırlar. Trafik güvenliği ve birliğinin sağlanabilmesi için, müteharrik makina tanımı kapsamına giren milli savunma hizmetinde kullanılan tank dahil bütün askeri araçların, ister tek başına, isterse konvoy, kol, grup halinde seyretsin, trafik kural ve gereklerine aykırı davranışları sonunda meydana getirdikleri zarardan sorumlu tutulması konusunda gerçek kişilerle kamu tüzel kişileri arasında bir ayrım yapmaksızın, Trafik Kanununun 50. maddesi ile açık bir sorumluluk ilkesi benimsenmiş bulunmaktadır. Başka bir deyimle, Trafik Yasası, karayollarında trafik yönünden gerçek ve tüzel kişilerle, kamu tüzel kişileri arasında bir ayırım ve ayrıcalık gözetmeden aynı kuralın uygulanması ilkesini öngörmüş ve bunları aynı sorumluluk kuralına bağlı tutmuştur.
6085 sayılı Kanun ve özellikle 50. maddesi, karayolları üzerindeki seyrüsefer güvenliğini sağlama amaç ve zorunluğu ile trafik olaylarından sorumluluk bakımından eşit koşullarla kişi gibi bu kurallara bağlı tutmak suretiyle özel hukuk alanına giren bir durum yaratmıştır. Bu nedenlerle anlaşmazlığı çözmek adli yargı yerine ait bulunduğundan, davanın esasına girilerek hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar verilmek gerekirken, dava dilekçesinin yargı yeri bakımından reddedilmiş olması yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle (BOZULMASINA) ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 28.12.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.