 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1978/2193
K: 1978/3760
T: 09.05.1978
- SEBEPSİZ ZENGİNLEŞME
- BORÇ OLMAYAN ŞEYİN ÖDENMESİ
ÖZET: Borlu olmadığını bilerek ve Özgür irade ile ödeme bulunan kişi verdiğini geri isteyemez. Borçlunun, çocuklar kendi yanında iken nafaka borcunu icra dairesine yatırması bilerek ödeme sayılır.
(818 s. BK m. 62)
(İ K.) ile (Z. D. K.) arasındaki alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davalı tarafından istenilmekle, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre diğer temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı vekili, tarafların boşandıklarını, çocukların velayetinin analarına verildiğini, hükmün kesinleştiği, buna rağmen 1.6.1970 gününden sonra çocukların fiilen babanın yanında kaldıklarını, buna rağmen takdir edilen iştirak nafakasının icra dosyasına yatırıldığını ve davalı kadının bunları aldığını. böylece annenin icra dairesinden aldığı nafakalarla mal varlığının sebepsiz yere zenginleştiğini beyanla 20.000 liranın geri alınmasını istemiş mahkemece istek yerinde görülmüş, paraların davalıdan geri alınmasına karar verilmiştir.
Borçlu olmadığını bilerek ve özgür irade ile ödemede bulunan kişi, verdiğini geri isteyemez (BK. 62).
Çocuklar kendi yanında iken davacının nafaka borcunu icra dairesine yatırması, bilerek ödeme sayılır. Şu durumda davacının ya parayı icra dairesine yatırmaması ya da ihtiraz kayıtlara ödemede bulunması gerekirdi. Davacı baba, bunu yapmamakla geri istemek hakkını yitirmiştir. Öyle ise davanın reddi gerekirken geri alma ararı verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
Sonuç: Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle (BOZULMASINA) ve duruşma için takdir olunan bindörtyüz lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine 9.5.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
