 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1978/4637
K: 1978/6771
T: 13.06.1978
DAVA : Taraflar arasındaki davada; davacı, bakma akdine riayetsizlik sebebiyle 85 ada 31 parsel ve 335 parsele ait kayıtların iptalini, adına tescilini istemiştir.
Davalı, aynı sebeple açılan davanın iddianın sabit olmaması sebebiyle reddedildiğini ve davacıya ayda 300 lira nafaka bağlandığını söylemiştir.
Sabit olan dava gereğince kayıtların iptaline davacı adına tesciline dair verilen kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekilleri tarafından istenilmiştir. Dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü:
KARAR : Borçlar Hukukunun düzenlediği ve belirlediği sözleşme türlerinden biri de ölünceye kadar bakma sözleşmesidir. BK.nun 511 ve sonraki maddelerinde açıklandığı üzre bu çeşit sözleşmelerde, taraflardan biri (alacaklı) ötekine kendisine ölünceye kadar bakma ve gözetme koşuluyla bir mamelek veya bazı malları temlik etmeyi, borçlu durumunda bulunan öteki tarafda alacaklıyı kural olarak kendi ailesi içinde ölünceye kadar bakıp gözetmeyi kabullenmiştir.
Alacaklı olan kişi BK.nun 517. maddesinde yazılı nedenlerin varlığını kanıtladığı hallerde hakim ya sözleşmeyi feshetmek veya alacaklıya ömür boyu gelir bağlamak biçiminde uyuşmazlığı çözüme bağlar.
Davacı 24.4.1973 günlü dilekçe ile açtığı ilk davada:
Davalının ölünceye kadar bakma sözleşmesinin yükümlülüğünü yerine getirmediğini ve kendisine bakmadığını ileri sürerek iptalini istemiş, mahkemece 8.4.1974 gününde davanın reddine ve tarafların anlaşmaları uyarınca bilirkişinin takdir ettiği şekilde davalının her ay davacıya nafaka olarak (300) lira ödemesine karar verilmiş, bu karar davacının temyizi üzerine dairece onanmış ve düzeltme isteği reddedilerek kesinleşmiştir.
Davacı son kez verdiği 15.11.1974 günlü dilekçe ile açtığı ikinci davada: davalının kendisine bakmadığından söz etmek suretiyle sözleşmenin feshini istemiş ve mahkeme davayı kabul etmiştir.
İlk davada fesih isteği reddedilmiş, tarafların anlaşmaları uyarınca bakma yükümlülüğü ortadan kaldırılmış ve borçlunun alacaklıya ömür boyu gelir sağlaması karar altına alınmış bulunduğu gözönünde tutulmadan son açılan dava sonunda davalının bakma borcunu yerine getirmediğinden bahsile sözleşmenin feshine karar verilmesi yolsuzdur. Hükmün bu nedenle HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin harcın iadesine gelen temyiz eden vekili için 1400 lira duruşma vekalet ücretinin temyiz edilenden tahsiline 13.6.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.