 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1978/958
K: 1978/877
T: 21.03.1978
DAVA : Araba içerisinde alanen cinsi münasebette bulunmaktan sanıklar H ve Z nin yapılan yargılamaları sonunda eylemlerine uyan TCK.nun 419/2, 59 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince 5 şer ay hapis cezasiyle mahkumiyetlerine ve hapis cezalarının 3000 er lira ağır para cezasına çevrilmesine dair (Adana 3. Sulh Ceza Hakimliği)nden verilen 26.12.1977 gün ve 1977/980 esas 1977/1510 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - TCK.nun 419. maddesinde yazılı eylemleri kanunun müeyyide altına almasındaki asıl amaç, bizatihi ahlaka aykırı olan fiili değil, bu fiilin alenen işlenmesi sonucu ammenin edep, nezahet ve iffet hislerine vaki tecavüzü cezalandırmaktadır. Nitelikleri bakımından herkesin gidebileceği umumi yerlerde böyle bir fiilin işlenmesinde gece ve gündüz farkı gözetilmeksizin faillerin tabii şekilde görülebilip görülemediklerine bakılmıyarak aleniyet unsurunun varlığı kabul edilip suç oluştuğu halde, fiil, hususi mahallerde işlendiğinde civardan geçenler tarafından görülememesi halinde aleniyet unsuru tahakkuk etmiş sayılmaz. Dava konusu olayın sapa bir yolun kenarında duran bir özel otunun içinde işlendiği şahitlerin ifadelerinden anlaşılmıştır. O mahalde, otomobil seviyesinde yola nazır penceresi olan bir evin vaziyeti neyse, burada da durum aynıdır. Kaldıki, yoldan geçmekte olan polisler, bu sırada arabanın sağ kapısı önünde duran sanık H nin durumundan şüphe etmeleri üzerine hususi surette otoya iyice yaklaşıp içeriye baktıkları zaman bir kadın kilotu görmüşler ve sanıkların araba içinde cinsi münasebette bulundukları sonucunu çıkarmışlardır. Otonun içinde münasebet halinde yoldan geçen bir kimse tarafından tabii şekilde görülmemişlerdir. Sanıkların cinsi münasebette bulundukları kabul olunan özel otonun içinin hususi bir mahal niteliğinde bulunduğu ve hadisede aleniyet unsurunun tahakkuk etmediği gözetilmeyerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2 - Kabule göre, suç konusu olmayan sanık Z ye ait kilot ve bezin zoralımına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün kısmen tebliğname gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince bu nedenlerle BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 21.3.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.