 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1978/296
K: 1978/278
T: 20.02.1978
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Eskişehir 3. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 15.12.1977 tarih ve 3-647 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Taraflar arasında 2490 sayılı Yasa doğrultusunda kurulan eser sözleşmesi nedeniyle davacı kollektif şirketin davalı belediyeye verdiği 34428 ve 5390 liralık iki adet teminat mektubunun davalı idarece paraya çevrilip çevrilmediği araştırılmadan bu mektuplar tutarının davalıdan tahsiline hükmolunması ve dava tarihinden itibaren sözü edilen tutara faiz yürütülmesi yanlıştır.
2 - Herne kadar davacı şirketin taahhüdündeki tretuvar yapımı işinden dolayı Sosyal Sigortalar Kurumu'nda bir kayıt bulunmadığı bildirilmiş ise de, gerçekten anılan yapının İş Kanunu kapsamına girip girmediği bundan ötürü davacı şirketin sosyal Sigortalar Kurumu'na prim ödemesi gerekip gerekmediği, öte yandan teminat mektuplarının 506 sayılı Yasanın 83. maddesi doğrultusunda serbest bırakılması ve davacıya iadesi lazım gelip gelmediği yeterince araştırılmadan yazılı şekilde karar verilmesinde doğru değildir.
3 - Taraflar arasındaki eser sözleşmesine ilişkin kesin hesap davacı şirketin gıyabında çıkarılmış, Bayındırlık İşleri Genel Şartnamesi hükümleri doğrultusunda şirkete usulen tebliğ için 30.9.1966 tarihli yazı ile tebliğe gönderilmiş ise de, bunun davacıya ne zaman tebliğ olunduğu anlaşılmamıştır. O halde, sözü geçen yazının davacı şirkete ulaştığı gün tesbit olunarak bir ayın ilavesi suretiyle kesin hesabın kesinleşeceği ancak, bu günden sonra teminat mektuplarının serbest bırakılacağı göz önünde tutularak anılan tarihten sonra teminat mektupları için ne miktar banka faiz ve komisyonları tahakkuk ettiği, davalının sadece bu tutarla sorumlu tutulabileceği gözetilmeden ve bu konuda bir soruşturma yapılmadan 5000 lira banka giderlerinin davalıya yükletilmesi, kararın bozulmasını gerektirmiştir.
4 - Yukarıda açıklandığı üzere teminat mektuplarının ne zaman davacı şirkete geri verileceği mahkemece belli edildikten sonra, dava dışı Türk Ticaret Bankası'nın 1073 yılında davacı şirket aleyhine açtığı depo davasından ötürü davacının bankaya ödemek zorunda kaldığı mahkeme giderlerini ve avukatlık parasının istemeye haklı olup olmadığı bu açıdan değerlendirilerek belirlenmesi, icabederken işaret edilen hususlar araştırılmadan 5125,30 liranın tahsiline karar verilmesi de ayrı bir bozma sebebi sayılmıştır.
SONUÇ : Davalının sair temyiz itirazlarının reddiyle yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde iadesine, 20.2.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.