 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1978/267
K: 1978/300
T: 20.02.1978
DAVA : Mahkemece, bilirkişi raporuna dayanılarak 9096,35 liranın ödetilmesine ilişkin mahkeme kararı davalı tarafından temyiz olunmuştur.
KARAR : 25.3.1977 tarihli bilirkişi raporunda gizli ayıp niteliğinde olduğu bildirilen ve dava dilekçesinde açıklanan "doğramaların, badana ve boyanın, sıvaların 1. sınıf işçilik ve birinci sınıf malzemeden yapılmadığı" hususları teslim zamanında adi bir muayene ile bilinebilecek kusurlardandır.
Davacı iş sahibi, BK.nun 359. maddesince, imal olunan şeyin tesliminden sonra işlerin mutat cerayanına göre imkanını bulur bulmaz o şeyi muayeneye ve kusurları varsa bunları müteahhide bildirmeye mecbur olup kanunen tayin olunan muayene ve ihbar mükellefiyetini ihmal etmiş olursa işi o haliyle kabul etmiş sayılır.
Doğramaların, badana ve boyanın, sıvaların birinci sınıf işçilik ve malzemeden olmadığı hususu, kasden saklanan ve usulü veçhile muayene edilemesi halinde müşahade edilemiyecek kusurlardan veya sonradan meydana çıkabilen ve adi bir muayene ile görülmesi ve bilinmesi mümkün olmayan gizli ayıplardan değildir.
İzmir 1. Noterliğin'de düzenlenen 21.7.1977 gün 4776 sayılı sözleşmenin 5. maddesince, inşaat süresi, ruhsat alındığı tarihten itibaren 24 aydır. Hata ve kusurların tamirinin bir yıl müddetle müteahhide ait olacağına dair sözleşmenin 5/son maddesi hükmü, işin kusurunun tesbitine veya işin zımnen kabulü halindede davacı işi sahibinin kanunen sakıt olmuş hakkını dava konusu yapmasına imkan verecek mahiyette görülmemiştir.
Açıklanan sebeplerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken tahsile mütedair hüküm kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, 20.2.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.