 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1978/2390
K: 1979/320
T: 20.02.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 7. Hukuk Hakimliğince görülerek istisna akdinden doğan 99.739.08 lira alacağın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine dair verilen hükmün temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebepler 8 numaralı 14.8.19775 tarihli son ve kesin istihkak raporunda kesinel 99.739 lira 8 kuruşun miktarı üzerinde bir uyuşmazlık bulunmamasına, 13.5.1975 tarih 7/9898 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ve sözleşmenin 16. maddesince fiyat farkının açıkça yükselişi (artış) öngörmüş olmasına göre davalı idarenin yerinde olmayan bütün temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Davacı emanete alınan 99.739 lira 8 kuruşun 14.8.1975'ten başlamak üzere % 10 faiziyle birlikte ödetilmesini istemiştir. 14.8.1975 tarihi ise 99.739 lira 08 kuruşun son ve kesin istihkak raporuyla kesildiği tarihtir.
Borçlar Kanununun 101 inci maddesi gereğince muaccel bir borcun borçlusu alacaklının ihtariyle mütemerrit olur. Davacı yüklenicinin davalı idareyi hangi tarihte temerrüde düşürdüğü tesbit olunmadan temerrüt faizine hüküm edilmesi usul ve kanuna aykırı görülmüştür.
SONUÇ : 1 - Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı idarenin temyiz itirazlarının reddine, 2 - Yukarıda (2). maddede açıklanan nedenle yerel mahkeme kararının temerrüt faizi yönünden davacı yararına BOZULMASINA,(...)
20.2.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.