 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1978/1772
K: 1978/2232
T: 29.11.1978
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Eyüp Asliye 1. Hukuk Hakimliğince görülerek istisna akdinden doğan 63.533 lira % 5 faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine dair verilen 29.9.1978 tarih ve 13-275 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar avakatlarınca istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı yüklenici davasında:
Alibey köy belediyesinin ilk kısım inşaatını teslim ederek kabullerinin yapılmış olduğunu, ancak Bakanlar Kurulu kararları ile demir çimentoı fiyatlarının yeniden tesbit olunması ile ödenmesi gereken fiyat farkalının ödenmesi kullandırılan fazla malzeme bedelinin ödenmesi sözleşme dışında yaptırılan balkon - teraz bedelinin de ödenmesi icap ettiğinden tutarlarından şimdilik 165.000 liranın davalı Belediyeden alınmasına karar verilmesini talep eylemiştir.
Hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1 - Yargılama toplanan kanıtlar ve belgeler içeriği ile dayanılan gerektirici sebeplere ve değerlendirmede bir isabetsizlik olmaması itibariyle tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Sözleşmenin 8 inci maddesi Müteahhitç, ihale tarihinden sonra gerek esas taahhüt süresi içinde gerekse mücbir sebeplerden dolayı uzatılan süre içinde taahhüdün tamen ifasına kadar vergilere zam yapılması veya yeni vergiler ve resimler konulması, fiyatların yükselmesi nakliye ve işçi ücretlerinin artması gibi sebeplere istinat ederek fazla para verilmesi veya süre uzatılması talebinde bulunamaz hükmünü taşımaktadır.
Bu maddenin kapsamına giren hususlarda fergatini belirten yüklenicinin işbu taahhüdü geçerlidir. Bu nedenle fiyat farkı isteyemiyeceğinden deimr fiyat farkı toplamı 9203 liranın davacı yararına ödetmeye karar verilmesi doğru değildir.
3 - Davacı yüklenici davasında temerrüt faizi de talep eylemiştir. Davalı Belediyenin 54.330 lira için usulüne göre meterrüde düşürülüp düşürülmediği araştırılıp temerrüd tarihi saptanmak suretiyle yaptığı iş ticari olup kendisi de tacir olan T.K. Md. 12/3 yüklenici davacı yararına % 10 oranında faize hükmedilmesi gerekirken % 5 üzerinden faiz yürütlümesi doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen nedenlere göre;
1 - No.lu bent gereğince her iki tarafın sair temyiz itirazlarının reddi ile,
2 - No.lu bent gereğince davalı Belediye yararına,
3 - No.lu bent gereğince davacı yüklenici yararına,
SONUÇ : Temyiz konusu mahkeme kararının BOZULMASINA, 29.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.