 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1978/4942
K: 1978/5703
T: 12.12.1978
ÖZET: Satış vaadi sözleşmesinden sonra hakkında elatmanın önlenmesine, sözleşme gereği ödediği para ve yaptığı giderler için hapis hakkı tanınmasına ilişkin verilen karar uyarınca yeri boşaltmak zorunda olan davacı, vaadi karşılığı ödediği parayı almak zorunda olmadığı halde geri almakla satış vaadinden vazgeçmiş sayılır.
(818 s. BK m. 213)
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 2.11.1977 gününde verilen dilekçe ile 1553 ada 922 parseldeki apartmanın 40/80 arsa paylı 23 nolu dairesinin satış vaadi sözleşmesi gereğince müvekkili adına tescili istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19.6.1978 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekilleri tarafından istenilmekle, dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü
Taraflar arasında satış vaadi sözleşmesi düzenlenmiş, davacı (R) satış konusu binada oturmağa başlamış kayıt maliki davalı (H) nin açtığı dava sonunda mahkemece (R) nin bu yere müdahalesinin önlenmesine, ödediği paralarla yaptığı masraflar için kendisine hapis hakkı tanınmasına karar verilmiş, hüküm kesinleşmiştir. Bundan sonra taraflar bir araya gelmiş, davacı (R), satış vaadi sözleşmesi gereğince ödediği paralar da dahil olmak üzere tüm alacağını davalıdan alarak onu ibra etmiştir. Davacının, mahkeme kararı uyarınca taşınmazı tahliye etmesi zorunlu ise de, satış vaadi sözleşmesi uyarınca ödediği paraları geri alma zorunluğu yoktur. Buna rağmen geri aldığına göre satış vaadi sözleşmesinden de vazgeçmiş sayılır. Böylece tarafların anlaşmasıyla münfesih olan satış vaadi sözleşmesi artık herhangi bir hukuki değer taşımayacağı cihetle neden sonra aynı sözleşmeye dayanılarak ve alınan paranın iade edileceğinden bahsile tescil isteminde bulunulamaz. Bu husus gözönünde tutularak davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulünde isabet görülmemiştir.
Sonuç: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 1400 lira duruşma vekalet ücretinin alınarak davalıya ödenmesine peşin alınan temyiz harcının istek alinde iadesine 12. 12. 1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.
