 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1978/3961
K: 1978/4668
T: 31.10.1978
DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 26.1.1976 gününde verilen dilekçe ile müvekkillerinin paydaşı olduğu apartmandaki trafonun nakli veya yükünün hafifletilmesi, muarazanın önlenmesi ve 5500 TL.sı tazminat istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.12.1977 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili, müvekkillerin kat maliki oldukları Saray Apartmanının bodrum katındaki bir kesimde davalı EGO. İdaresi'nin intifa hakkı bulunduğunu, buradaki trafo yüzünden sık sık patlamalar olduğunu, yangın tehlikesi geçirdiklerini, apartmandaki elektrikli aletleri kullanamadıklarını ileri sürerek trafonun kaldırılmasını veya yükünün hafifletilmesi suretiyle tehlikenin bertaraf edilmesini, muarazanın önlenmesini ve uğranılan zarardan şimdilik 5550 liranın tahsilini istemiştir. Davalı EGO. İdaresi intifa haklarının tapuda kayıtlı olup trafonun buradan kaldırılmasının istenemeyeceğini, yangın tehlikesi olmadığını, kat maliklerini bu kesimde duvar yapmak suretiyle havalandırmaya (soğutmaya) engel olduklarını, bununla beraber de montaj masrafları kat maliklerince ödendiğinde trafonun başka bir yere (Onur Han'a) nakledileceğini savunmuş, daha sonra da Onur Han'da bu han sahiplerince başka bir trafonun yerleştirilmşi olması nedeniyle bu trafonun oraya veya başka bir yere nakline imkan olmadığını bildirmiştir. Mahkemece trafonun kaldırılmasına, muarazanın önlenmesine ve 5500 lira zararın ödetilmesine karar verilmiş, hüküm davalı EGO. vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davalı EGO. İdaresi'nin davalarının kat maliki oldukları Saray Apartmanının bodrum katındaki 4x4.90 metrekarelik kısımda 99 yıl süre ile intifa hakkı sahibi olduğu ve bu kısmın trafo merkezi olarak kullanıldığı tapu kaydından, iddia ve savunmadan, tüm dosya kapsamından anlaşılmakta ve bu hususta taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Gerek daha önce yaptırılan tesbit sonucu düzenlenen 8.12.1975 günlü raporda gerekse mahkemece alınan bilirkişi kurulu raporunda; trafoya kapasitesinin üzerinde elektrik akımı yüklendiği, havalandırma da yetersiz olduğu için kabloların kızdığı, eridiği, koku yaydığı, kontak yaptığı, sigortaların attığı ve bu durumların tehlike yarattığı belirtilmiş, alınması gereken önlemler sıralanmıştır.
İntifa hakkı sahibi, zilyedlik, kullanmak ve istifade hakkına malik ise de; bu haklarını kullanırken iyi bir idare neyi gerektiriyorsa o hükümlere uymak zorundadır. Aksi takdirde kat malikleri intifa edilen şeyin haksız veya mahiyetine aykırı kullanılmasına engel olabilirler. Davalı EGO. İdaresi, Onur Han'a ayrı ve özel bir trafonun konmuş olması dolayısıyla dava konusu trafonun oraya veya başka bir yere naklini imkansız olduğu gerekçesiyle ve yeterli tedbirleri almayarak intifa hakkı bulunan yeri tehlike yaratacak tarzda kullanmakta devam edemez.
Bilirkişilerce sıralanan tedbirlerin başında trafonun yükünün hafifletilmesi gelmektedir. Bu husus, dava dilekçesinin sonuç kısmında da yer aldığına göre öncelikle bu tedbir ve havalandırma tesisatının ıslahı, icabında cebri soğutma, trafonun bakımı için odaya ayrı bir kapı açılması gibi diğer tedbirlerle tehlike bertaraf edilecekse ve böylece tarafların hukukuna uygun bir durum meydana gelebilecekse mahkemece de o yolda bir karar verilmek gerekir. Sözü edilen tedbirler yeterli olmayacaksa ve raporda işaret edildiği gibi daha güçlü bir trafo konulması ve keza ayrıca yan tedbirlerin de alınması gerekiyorsa o yolda hüküm kurularak tehlike ve muaraza önlenmek, intifa hakkı sahibinide bu suretle yararlanmasına imkan verilmek icabeder. Alınacak her türlü tedbire rağmen bu yere trafo için kullanıldığı sürece tehlike yaratacaksa o zaman trafonun buradan kaldırılması düşünülebilir. Bütün bu yönlerin kesinlikte saptanması bakımından mütehassıs bilirkişilerden gerekçeli, açık ve kat'i mütalaa alınmak lazım gelir.
Dava dilekçesinin sonuç kısmından trafonun mutlaka kaldırılması istenmediği gibi mahkemece alınan bilirkişi raporlarında da trafonun behemahal kaldırılması gerektiği yolunda bir mütalaa bulunmamasına rağmen eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilini temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1000 lira duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya ödenmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 31.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.