 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1978/1640
K: 1978/2528
T: 09.05.1978
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 26.8.1974 gününde verilen dilekçe ile 289 sayılı parselin MK.nun 655. maddesi gereğince müvekkiline temliki istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda, (Ö) hakkındaki davanın reddine (F) hakkındaki davanın kabulü ile taşınmazın 20000 lira karşılığında davacı adına tesciline dair verilen 22.9.1977 günlü hükmün Yargıtya'ca, incelenmesi (F) vekili tarafından istenilkele ve yarıca (Ö) mirasçılarından (T) ile (N) tarafından temyiz edilmekle, dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - (Ö) aleyhindeki dava reddedilmiş olmasına göre onun mirascısı sıfatıyla hükmü temyiz eden (T) ve (N)nin hükmü temyizde hukuki yararları bulunmadığından adı geçenlerin temyiz isteklerinin reddine;
2 - (Ö) ile (A) arasında görülen tapulaam tesbitine itiraz davası sonunda dava konusu taşınmazı (A)nın (L)den iktisabının geçersiz olduğu ve (Ö)yü bağlamıyacağı kabul edilerek (A) adına yapılan tesbit iptal edilmiş ve Yargıtay Yedinc Hukuk Dairesi'nin 8.4.1974 gün, 10236/1893 sayılı ilamıyla (Dava konusu taşınmaz davacı (Ö)ye ait olup kendisini taşınmazın bulunduğu yerde olmadığı bir sırada davama tarafından davalıya satılmış ise de damadın böyel bir satışa yetkisi bulunmadığı v ebu nedenle de işbu satışın geçerli olmadığını mahkemece toplanan ve takdir olunan delillerle tesbit olunmuştur. Bu itibarla (A)nın temyiz itirazları yerinde değildir) demek suretiyle (A)nın itirazları reddedilmiştir. Bu karar halen davacı bulunan (A)yı bağlar. (Ö)ye ait taşınmazı (L)den satın aldığını iddia eden davacı iyiniyet iddiasında bulunamaz. Sözü edilen bağlayıcı kararlar karşısında iyinyet konusundaki tanık sözlerine de itibar edilemez.
MK.nun 650. maddesinde yazılı iyiniyet koşulu bulunmayan işbu davanın redi gerekirken dava sırasında taşınmazı iktisap eden (Ş) hakıkndaki davanın kabulü il eyazılı şkelide karar verilmesi doğru görülmedğinden hükmün BOZULMASINA, 1000 lira duruşma vekalet ücretinin (A)dtan alınarak mümeyyiz (F)ye ödenmesine, temyiz peşin harçlarının istek halinde iadesine, 9.5.1978 günnüde oybirliğiyle karar verildi.