 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/555
K: 1978/1828
T: 20.04.1978
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı 30.000 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine fazla isteğin reddine ve tedbir kararının devamına ilişkin olarak verilen hükümün davalı ve davacı avukatı tarafından da temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu :
KARAR : Davacı davalıdan satın aldığı kamyonet bedelinin 30.000 lirasını banka havalesi 50.000 lirasını da davalı ortağı eliyle ödediğini sonradan davalının vasıtayı geri aldığını ileri sürerek satış bedeli 80.000 liranın alınmasını istemiştir.
Davalı davacının arkadaşı olup karayollarından aldığı inşaatı nedeniyle kendisine makine yardımı yaptığını dava konusu kamyoneti de ona kiraya verdiğini satımın söz konusu olmadığını 30.000 liranın davacının başkalarına ve kendisine olan borcu karşılamak için banka havalesi ile gönderdiğini 50.000 liranın gönderildiği ileri sürülerek kişinin ortağı olmadığını ve böyle bir para da almadığını savunmuştur.
Mahkemece davalının vasıtayı davacıya teslim ettiği ve aynı tarihte paranın banka havalesiyle gönderildiği gerekçesiyle 30.000 liranın ödetilmesine 50.000 lira hakkındaki isteğin davalının yöneltilen andı yerine getirmesi nedeniyle reddine karar verilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir yolsuzluk görülmemesine göre davacının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davalı satış ilişkisini kabul etmemiş 30.000 liranın kamyonet ve diğer makinelerin kirası ile davacının 3 üncü kişilere olan borcu karşılığı verildiğini savunmuştur. Bu savunma gerekçeli inkar niteliğindedir. Satış ilişkisini ve paranın bu ilişkiye dayanılarak davalıya verildiğini isbat yükü davacıya düşer. Dava edilen tutar itibariyle davacı iddiasını yazılı belge ile isbat edemediğine göre dava dilekçesinde ant deliline de dayanıldığı gözetilerek bu hakkın kullandırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı gerekçe ile 30.000 liranın ödetilmesine karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 nci bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA ve davalı yararına takdir edilen 1000 lira duruşma avukatlık parasını davacıdan alınmasın ve peşin harcın istek halinde iadesine 20.4.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.