 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/5104
K: 1978/1827
T: 20.04.1978
DAVA : Taraflar arasındaki alacak ve ortaklığın giderilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı alacak davası ve ortaklığın giderilmesi davasının görev yönünden reddiyle tedbir kararının devamına ilişkin olarak verilen hükmün davacı avukatı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, davalı ile birlikte satın alıp yarı yarıya malik oldukları kamyonu davalının çalıştırdığını, dava tarihine kadar hesap vermediğini ileri sürerek ortaklığın giderilmesini ve 43 aylık kar payı tutarı 125.250 liranın ödetilmesini istemiştir.
Davalı, kamyonu davacının damadı (Y) ile ortak aldıklarını, damadın ticari düşünce ile kaytıları kayınpederi adına yaptırdığını, davacının ortaklıkla ilgisi bulunmadığını ve damat ile her yıl hesap görüldüğünü, son yıl hesabında uyuşmazlık çıktığını savunmuştur.
Mahkemece, gerçek araç, malikinin trafik kaydı hilafına, davacının damadı olduğundan alacak davasının reddine ve ortaklığın giderilmesi davasının sulh hukuk mahkemesinde görülmesi gerektiğinden mahkemenin görevsizliğine, damadın alacak ve sulh hukuk mahkemesinde de ortaklığın giderilmesi davası açma hakkının saklı tutulmasına karar verilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir yolsuzluk görülmemesine göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacının isteği, BK.nun 520 ve ondan sonra gelen maddeleri uyarınca, ortaklığın giderilmesi ve bu ortaklıktan doğan kar payı alacağının ödetilmesi olup Usulün 561 nci maddesinde belirtilen taksim veya izaleyi şuyuu davası niteliğinde değildir. Bu nedenle davaya bakılması gerekirken görevsizlik kararı verilmesi yanlıştır. Öte yandan, taraflar arasındaki uyuşmazlıkta 3 üncü kişinin mülkiyet hakkının tesbit ve bu yolda karar verilmesi de usul ve kanuna aykırıdır. Kararın bu yönlerden bozulması gerekir.
Ancak, bu yanlışın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın gerekçesinin düzeltilerek onanması Usulün değişik 438 inci maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1 ve 2 nci bentleri çıkarılarak yerine (sabit olmayan ortaklığın feshi ve alacak davasının reddine) ibaresinin yazılmasına ve kararın bu düzeltilmiş şeklinin ONANMASINA, ve davacı yararına takdir edilen 1400 lira duruşma avukatlık parasının davalıdan alınmasına ve peşin harcın onama harcına mahsubuna 20.4.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.