 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/4485
K: 1978/4761
T: 09.11.1978
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 52525 lira 10 kuruşun faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu :
KARAR : Davacılar, taşınmaz mal paylarını 5 Mayıs 1975- 5 Mayıs 1978 dönemi: için paydaşları bulunan davalıya kiraya verdiklerini, sözleşme uyarınca her yılın kira parasının peşin ödenmesi gerektiğini, 1975 ve 1976 yılları kira parasının sözleşmeye uygun şekilde peşin ödediği halde 1977 yılı kira parasını peşin ödemediğini ileri sürerek davalıdan 52525,10 liranın faiziyle alınmasını istemişlerdir.
Davalı, davayı kabul ettiğini, davacılar başvurmadığı için ödemede bulunmadığını, böylece davanın açılmasına sebebiyet vermemiş olduğunu bildirerek vekalet ücreti ve yargılama giderlerinden sorumlu bulunmadığını, savunmuştur.
Mahkemece, yazılı kira sözleşmesinde ödeme yerinin belirtilmemiş olması davacıların ihtarname göndermeyip tevdi yeri göstermedikleri, böylece davalının temerrüde düşürülmüş bulunmaması gerekçesi ile davanın açılmasına neden olamıyan davalının vekil ücreti ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaması gerektiği benimsenerek 52525,10 liranın 5.5.1977 gününden % 10 faiziyle davalıdan alınmasına, dava giderlerinin davacılar üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Oysa BK. nun 73. maddesi hükmü uyarınca borcun ifa edilmesi lazım gelen yer, iki tarafın açık veya zemni isteklerine göre belirtilir. Aksine bir koşulun bulunmaması durumunda anılan hükmün bir numaralı bendine göre para alacakları, ödeme zamanında alacaklının oturduğu yerde ödemesi gerekir. Bundan önceki kiralar da ödenmiş bulunduğuna göre davalının ödeme yeri bakımından tereddüde düştüğünden söz edilemez. Bu nedenle davanın açılmasına davalı sebebiyet vermiştir. Vekalet ücreti ve yargılama giderlerinden sorumludur.
Mahkemece bu yönler gözetilmeden davalının davanın açılmasına neden olmadığından söz edilerek yazılı şekide karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, ve peşin harcın istek halinde iadesine, 9.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.