 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/3713
K: 1978/4667
T: 06.11.1978
- ÖLÜNCEYE DEĞİN BAKMA SÖZLEŞMESİ
- BOZMA
- BORÇLUNUN ÖLÜMÜ
ÖZET: Ölünceye değin bakma sözleşmesi borçlusunun ölümü halinde, sözleşmeyi bozan alacaklı, güvenilir bir gelir sandığında, kendisine verilmesi gereken şeylerin değerine denk, ölünceye değin gelir sağlamasına elverişli anaparaya [sermayeye] eşit bir parayı, bakım borçlusunun mirasçılarından isteyebilir.
(818 s. BK m. 518, 519)
Taraflar arasındaki bakıp gözetme akdinin feshi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne ilişkin olarak yerilen hükmün davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
Davacı, davalıların miras bırakanı oğlu Bektaş'a altı parça taşınmazını noterlikçe düzenlenen 31.7.1969 günlü ölünceye kadar bakıp gözetme sözleşmesi ile yerdiğini, bakım borçlusunun öldüğünü bildirerek sözleşmenin feshini ve BK.nun 518. maddesi uyarınca tutarın davalıdan alınmasını istemiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, sözleşme ile bakım borçlusuna verilen taşınmazların para ile değerlendirmesi yapılarak bulunan değerin davalılardan alınmasına karar verilmiştir.
Oysa, BK.nun 518 ve 519. maddeleri hükümleri ile 5.6.1977 gün ve 25/22 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca, sözleşmeyi fesheden alacaklı, sözleşmenin başlangıcında, bakım borçlusuna verilmiş olan şeyleri ya da onların değerlerini geri isteyemez. Yalnızca, borçlunun iflası halinde, iflas masasından talep edebileceği tutara eşit bir parayı, diğer bir söyleyişle, BK.nun 519. maddesinde belirlendiği üzere, muteber bir irat sandığında, kendisine verilmesi gereken şeylerin değerine denk, ölünceye kadar gelir sağlanmasına elverişli sermayeye eşit bir parayı bakım borçlusunun mirasçılarından isteyebilir.
O halde, mahkemece bu doğrultuda inceleme yapılarak doğacak sonuç uyarınca bir karar verilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeksizin yazılı olduğu üzere karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, gösterilen nedenle (BOZULMASINA) ve davalılar yararına takdir edilen 1000 lira duruşma avukatlık parasının davacıdan alınmasına ve peşin harcın istek halinde iadesine 6.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.
